47
karşı geldikten sonra Mevla ile Leyla aynı dilden ko-
nuşmaya başlar.
32 şiirden oluşan
“Tenha Sözler”
içerisinde en uzun
şiir ‘Bağlanma’. Tasavvufi imgelerin yoğun olduğu
bu şiir, şairin ömrüne dağılan içsel serüvenine teka-
bül ediyor. Yaşanan deruni kargaşadan olsa gerektir
yer yer girift soyutlamalara rastlıyoruz bu şiirde.
Sözgelimi
“bağladın alnının emziklerine”
, gibi dize-
ler, içerisinde manasını sadece şairinin bildiği saklı
anlamlar taşıyor gibi. Necip Fazıl Kısakürek’le ruh
akrabalığına bu tasavvufi tecrübenin şiire yansıyış
şeklini de katabiliriz. ‘Bağlanma’ şiiri derinlemesine
okunduğunda görülecektir ki birçok kelime Necip
Fazıl’ın dilinden döküldüğü gibidir.
Devleşen, kuduran, zehirli, ifrit, nefsimin sırça-
sı, gölgem, nefsin denizleri, kervanlar, emanetin-
den, titrek ve ürkek, bir köpek derisi, ayak sesini...
Sadece kelimeler bile bir şehrin ışıklarını yakabilir
yolda kalmış yorgun yolcular için. Sadece kelimeler
bile bir kitabı, hayatı, bir dünyayı saklar içlerinde.
Akif İnan bu gerçeğin farkındadır ve bunun için ti-
tizlikle seçer kelimelerini bir inşaata malzeme seçer
gibi.
‘Haber’
şiiri tam da böylesi bir çağrışım şöleni-
dir.
“Görkemin gururun görkemiydiler/ habercisiydiler
her çözülüşün”
hükmüne ulaşmak için karanlık iç
koridorlarımızda art arda ışıklar yakar.
“Saraylar
yalılar köşkler kubbeler/ zindanlar, kuleler sırlar kaleler/
kavuklar sorguçlar tuğlar kelleler/ meclisler sohbetler
canlar tekkeler...”
Bu şiirler üzerine çok şeyler söyle-
nebilir, sıkı belirlemeler yapılabilir belki, ama öne
