41
da, bu kültürü ve birikimiyle babam, aslında çok önemli
resmi görevleri yürütebilecek düzeyde olmasına rağmen,
niye hep küçük bir memur olarak kaldı?”
4
“Hicret”
adlı şiir kitabında ‘baba’ vurgulu peşpeşe
iki şiir yer alıyor. Birinci şiirin adı ‘Toprağın Babası’.
Belli ki bir şehadet meyvesine güzelleme olması için
yazılmış. ‘Baba’ imgesinin toprakla birleşmesi (ki
genelde ana ve toprak birbiriyle daha çok uyuşturu-
lur) bir direniş öyküsünü hatırlatmak içindir. Şöyle
söyler:
“Alnında sürekli secde gülleri/Sevgi donanması
denizlerinde”
Direniş, şehadet ve eylemi tank, tü-
fek ve silah gibi ağır kelimelerle anlamaya alışkın
olanlar için bu dizeler çok hafif gelebilir. Zira Akif
İnan’ın savaş şiirlerinde bile tüfek çatılmaz, kelime-
ler savaş düzeni almazlar. Sevginin komuta ettiği bir
yürek savunmasıdır onun dilindeki. ‘Secde gülleri’
ve ‘sevgi donanması’ şehit düşen bir babayı anlat-
manın, onu alnına bir melek kanadı değmiş gibi
anlatabilmenin en ustalıklı biçimidir. Modern savaş
aygıtları geçmez şiirinde; şiirin sükûnetini bozma-
sın diye. Şehadetin babasının eline kılıç yakışır:
“Ve
nur yatağında kılıçla bekler/ Sonsuza açılan hicret aşkı-
na”. ‘Babamın Gazeli’
başlıklı şiirde ise hiçbir metafor
ve yan anlama başvurmadan en yalın hâliyle baba-
sını anlatır şair. Ona hasretle birlikte bir öykünme
vardır.
Baba aslında bir zamanın tasavvurlarımız için dikti-
ği görkem anıtıdır. Küçük şeylerin büyük insanıdır
baba. Şükrü de şikayeti de söze hacet bırakmayacak
kadar içten ve gürültüsüzdür. Bir merhamet çına-
4
Akif İnan’la Söyleşiler
; Eğitim-Bir-Sen Yayınları,
s.,136-137.
