94
Eskiler, kemiyet (sayı, nicelik) değil, keyfiyet (nitelik, kali-
te) önemlidir, dermiş. Bu akşam siz benim kısmetim, ben
de sizin nasibiniz oldum. Bu sözler bende çok derin izler
bıraktı.”
Akif İnan’ın hitabet coşkusu kalabalıklara ve teza-
hüratlara uyarlı manipüle edilmiş bir coşku değil,
Üstad Necip Fazıl’ın ifadesiyle “tam dört inanmış
adam”la da yankısı ıssız dağ başlarına kadar düşen
bir coşkudur.
BİR İNANÇ ADAMI: AKİF İNAN
İnanmak aklın ürettiği gerekçeleri aralamaktır. Akıl
sürekli sahibine egemen olabilmek için veriler, ma-
zeretler ve bahaneler üretir. Şair rasyonel düşün-
menin tuzağına düşmeden bunun üstesinden gelir.
Büyük geçitleri, ana güzergâhları değil, patikaları
tercih eder. Çünkü patikaların insana vadettiği çok
geniş vadiler, yüksek dağlar, tarifsiz bir gökyüzü
vardır. Lafı uzatmadan söyleyeceğini söyler şair.
“
Ey kaynar sulara yol alan aklım/ kalbime yönelen yaylım
ateşi”
28
İşte tam da burasıdır şairin kalbine sığınıp
sarıldığı yer.
“Kaynar sulara yol almak”
nasıl bir şey-
dir? Kim bilir belki de
‘Oraya yaklaşma yanarsın’
de-
nilen yerdir.
Aklın uzanamadığı, uzansa da bir daha kendine
gelemediği geçitler... Akıl o büyük sularda boğu-
lur. Şair bunun bilincindedir. Aklın gıyabında yine
onun anlayacağı dille konuşur:
“Aklımı denizler ver-
mesin geri/ dağlara, yokluğa sığın ey kalbim”, “Toprağın
altına yürüsem bir gün/ kurtulsam aklımın işkencesin-
28 M. Akif İnan;
‘Eski Sözler’- Tenha Sözler, Esra Sanat Yayınları, s.
16.
