29
sun ölmekle, barış zamanlarında ise bu yok işte.
Ölümü göze almakla elde etmek istediğimiz bir şey vardı
bizim de, savaşırken. Savaştan sonra baktık ki onlar için
savaşmamışız. Düpedüz aldatılmışız. İşte insanın zoruna
giden bu oluyor.
-Mesele yalnızca bu değil tabii. Bizi aldatanlara karşı bir
şeyler yapmamız gerekirdi, yapamadık.
Bilmem, belki de bunun utancına katlanamadım, onun
için eve kapandım.
- Ha bak, diye söze atıldı adam, birden aklıma geldi, asıl
önemlisi, en önemlisi, savaştan sonra olup bitenlere bu-
laşmak istemedim. Evden çıkınca sanki üzerime bir men-
furluk bulaşacakmış gibi geldi bana hep. Bundan da kaç-
tım.”
18
Bu hesaplaşmadan sonra kararını bildirir:
“Ama elli yıldır ilk kez fikrimi değiştiriyorum. Eve kapanıp
kalmakla insan değiştirmek istediği bir dünyayı değişti-
remez. Ama bunu anlamak için elli yılın geçmesi gereki-
yormuş.
-Sana bir teklifim var, dedi, yarın, sabah namazına beraber
gidelim.”
19
Ertesi günü, sabah namazına gitmek üzere torunuy-
la beraber evden çıkarlar. Fakat elli yıl önceden eser
kalmamış gibidir şehirde. Burada özellikle şuna dik-
kati çekelim. Yazar, bu noktadan sonra, elli yıl evi-
nin dışında olup bitenlerden habersiz yaşayan; buna
18 Rasim Özdenören; a.g.y.
19 Rasim Özdenören; a.g.y.
