Rasim Özdenören
BİZİM GENÇLİĞİMİZ
KİTAP OKUMAYLA GEÇTİ
“B
ismillah” deyip şöyle başlayalım; hiç aklımda
yoktu gençlik yıllarından bahsetmek ama
madem aklıma geldi başıma da gelsin. Nurullah Ataç’ın
bir cümlesi var, “Çocukluğunu yaşamayan gençliğini
yaşayamaz, gençliğini yaşayamayan da ihtiyarlığını
yaşayamaz.” Ben çocukluğumu dolu dolu yaşadım. Biz
ikiz kardeştik, bizim ablalarımız da ikizmiş ama onların
teki daha bir yaşına gelmeden önce ölmüş. Üç kardeş biz
birbirimize yetiyorduk. Maraş’ta doğduk, Maraş’ta biz
kendimizi bildiğimizde bahçeli evlerde, ferah evlerde
oturduk. Evimizin bahçesi vardı. Bahçesinde; dut, kayısı,
gül, limon, yenidünya, hurma, incir ağacı vardı. Bir sürü
meyvelerimiz vardı bahçemizde. O bahçede mahallenin
çocuklarını da toplar araba çekerdik, futbol maçı yapardık.
Bahçenin yetmediği durumlarda sokağa çıkardık sokakta
oynardık. Dolayısıyla sokağın havasına da aşinaydık.
SU GİBİ AKAN
GENÇLİK YILLARI
Rasim
ÖZDENÖREN
- 81 -
