134
KAMP LİDERLİĞİ
onların duygularını (örn; “Ne kadar kızgın olduğunu görebiliyorum”), cesaretini
(örn; “Bana anlattıklarında dürüst olmana saygı duyuyorum”), bir konuyu ele alırken
ki olumlu girişimlerini (örn; “Gerçekten yardım etmek istediğini biliyorum”) ve
sizin duruma olan katkınızı (örn; “Özür dilerim, çünkü bunun seni bu kadar çok
üzeceğini düşünemedim”) kapsayabilir. Onlarla aynı duyguları paylaşmak zorunda
değilsiniz, ancak öncelikle onlarla aranızda sağlıklı bir ilişki ortamı yaratmanız
gerekir.
İkinci araç dinlemektir. Dinlemek geliştirilmesi gereken bir beceridir. Çoğu zaman
insanlar konuşmaya o kadar heveslidirler ki, dinlemeye zaman bulamazlar. Aynı
zamanda çok konuşma eğilimindedirler ve bu da dinlemeye engel olur. Dinleme
genellikle özel bir ortamda çok daha iyi yapılabilir. Kampçıların söylemeye
çalıştıkları şeyleri dinlemeye açık ve ilgili olun. Beden diliniz ne kadar iyi
dinlediğinizin önemli bir göstergesidir.
Üçüncü araç sorgulamadır. Kampçılara yardım etmeden sağlam bilgilere ihtiyacınız
vardır. Bir detektif ya da bilim adamı gibi hareket etmelisiniz. Ancak onların
üzerinde baskı oluşturmamaya da dikkat etmelisiniz. Çocuklara sanki yaptıkları
işte uzmanlarmış gibi yaklaşmaya çalışın. İzleme soruları yöneltin ve bu soruları
olabildiğince açık uçlu sormaya özen gösterin. “Korktun mu?” ya da “Neden
korktun?” diye doğrudan sorular sormak yerine, “Sence dün geceyi korkunç yapan
neydi?” şeklinde sorular yöneltin.
Ditter (2009) bu araçları nasıl kullanacağını bilmenin önemli olduğunu ifade
etmektedir. Kampçıların davranışlarını yönetebilmek için, Ditter dört yöntemden
söz etmektedir:
katılma, masayı kurmak, davranışsal planlama ve izleme. Katılma
kampçıya bir dost olduğunuz mesajını vermek anlamına gelir.
Masayı kurma
herhangi bir davranış için beklentilerin ne olduğunu kampçı ile birlikte belirlemeyi
ifade eder.
Davranışsal planlama,
bir davranışı değiştirmek için belli stratejilerin
tanımlanması anlamına gelir. Çocuğa ait girdileri tespit etmek önemlidir. Son
yöntem ise
süreci tekrar kontrol etmeye zaman ayırdığınız ve planın başarısını
değerlendirmek üzere kampçıyla konuştuğunuz
izlemedir.
Kapsa - Tartış - Planla
Cohen ve Carlson (2007) tarafından sunulan olumlu davranışa bir diğer başarılı
örnek ise kapsa-tartış-planla yaklaşımıdır. Bu yaklaşım, kamptaki herkesin duygusal
ve fiziki güvenliğinin temin edilmesi ve tüm kampçıların ellerinden gelenin en
iyisini yapmak istemeleri prensibine dayanır. Tüm yaklaşımlar gibi bu yaklaşım da
kampçıların başarılı olmalarına yardımcı olmayı amaçlar. Bu yaklaşım, programın
başarısı için elverişli ortam sağlamaya (proaktif stratejiler) ve olaylara hızlı
müdahale etmeye odaklanır. Bu yaklaşımın üç özelliği vardır. Olumsuz bir davranış
gerçekleştirince, lider o davranışı gerçekleştiren kampçıyı kendi kapsamına alır.
Diğer bir deyişle, ona yaklaşır, davranış hakkında uyarıda bulunur ve davranışı
ortadan kaldırmaya çalışır. Kampçının davranışı ile ilgili görüşünü almak ve
davranışın sebebini belirlemek üzere konuyu onunla tartışır. Bu durum duyguların
ifade edilmesini ve kabulünü ve ayrıca da neyin olup bittiğine yetişkin gözüyle
bakılmasını gerektirir. Söz konusu davranış net olarak tanımlanır ve adı konur. En
son aşama, gelecekte sorun yaşamamak için bir plan üzerinde uzlaşmaktır. Çocuk
durumla ilgili verilere sahiptir, ancak plan gerçekçi ve çocuğun yaşına da uygun
olmalıdır. Üçüncü aşamada ise planlanan davranışı geleceğe dönük bir şekilde
uygulamaya koymak yararlı olabilir.
