130
yimli imiş. Öyle de olsa ben gitmeyi düşünmüyo-
rum. İşte şimdilik böyle, beklemekteyiz Matur gar-
daş. Bakalım ne olacak?
Ölüm ey göklerden büyük
/
Sığdıramıyorum gönlüme
. Yalnızlık geldi gırtlağımıza
dayandı. Bakalım onu oradan söküp alabilecekler
mi? Matur gardaşlık, benim için dua et. Allah indin-
de senin duan makbuldür. Deri omuz askılarım da
artık bu yükü taşıyamıyor. Askılarımı taşıyamıyo-
rum.”
Aynı günlerde oğlu Hakkı’ya yazdığı mektupta da,
“Artık karnımdan besleniyorum. Nefes almakta güçlük çe-
kiyordum. Boğazımı açtılar. Yani deldiler. Rahat nefes ala-
biliyorum. Yakında ışın tedavisini başlatacaklar. Şimdilik
burdayız.”
der. Anne, baba Bursa’da hastanede, ba-
basının adını verdiği oğlu Hakkı Balıkesir’dedir.
Alâeddin Özdenören, 25 Mart 2003’te Bursa Uludağ
Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma Hastanesine
yatar. Önce Kulak Burun Boğaz servisine, ardından
Onkoloji servisine yatışı gerçekleştirilir. Hastaneye,
boğazında bulunan tümör sebebiyle (kanser şüphe-
si) sevk edilmiştir.
Hastaneye yatışının ikinci haftası, pazar günü, cer-
rahi müdahaleyle gırtlağında bir delik açıldı. Bu tür
cerrahi müdahalelerden dolayı, belirli bir aşamadan
sonra konuşma yeteneğini kaybetti. Konuşmak için
bir defter kullanmaya başladı: Yazarak konuşabili-
yordu artık. Hastalığı boyunca en çok konuşmayı
özledi. Bunu kendisi, ona en çok neyi özlüyorsunuz,
sorusu üzerine söylemiştir.
O artık hastanede ölümü beklemektedir. Öleceğini
