46
Yunus Emre
(Yunus, bülbülün yükselen sesini dinlerken
uykuya dalar. Rüya görmektedir. Annesi gi-
rer. Elinde yarım bir hırka vardır. Yunus’u
aramaktadır. Yunus çocuksu… Üşümektedir
hep.)
Ana-
Yunus! Yunus!
Yunus-
Ana?
Ana-
Oğlum?
Yunus-
Üşüyorum! Çok üşüyorum!
Ana-
Evde odun kalmadı ki…
Yunus-
Isıt beni ana!
Ana-
Korkma! Bak sana ne ördüm… Giy hadi!
Giy de üşüme!
Yunus-
(Sevinerek giyer, hırka yarımdır. Sö-
kük tarafından ipin ucu ananın elinde kalır.
Yunus döndükçe hırkanın ipi sökülür. Telaşla
sağa sola koşuşturur, koştukça eksilir…)
Ana-
Dur oğul, gitme! Eksilirsin!
Yunus-
Ana, yolum neresidir?
Ana-
Korkma!
Yunus-
Ana yolum? Ana!
