49
Aşkın Pazarında
Yunus-
Efendim, sevgiliye verilen hediyenin
hesabı mı olur?
Mevlana-
Kalıp güç ver bize, dergâhımızda
şakı… Davamıza katıl…
Yunus-
Davanız, davamızdır şüphesiz… Görkem-
li nazarınız gönlümüz aynasıdır…
Mevlana-
(Rahleden kalınca bir kitap alıp
Yunus’a uzatırken.)
Sen de yaz, malum söz
uçar, değişir dilden dile…
Yunus-
(Göz gezdirirken…)
Farsça yazmışsınız?
Mevlana-
Mesnevi şeklindedir…
Yunus-
Lakin halk bilmez Türkçe ’den gayrı-
sını, nasip alamazlar. Dilde birlik olmazsa
korkarım dirliğimizden…
Mevlana-
Sanatın dilidir Farsça… Oğuz leh-
çesi mesnevi yazacak kadar değildir daha…
Ulemanın anladığı dil de budur, gayrısını
okumazlar zaten. Halkın başındakini kurtar-
mak lazım değil midir evvela cehaletten…
Yunus-
Öyledir muhakkak…
Çok emek ve gayret
sarf etmişsiniz Maşallah
.
Mevlana-
İnsan-ı Kâmil’i anlatırız, dilimiz
döndüğünce…
Yunus-
(Bir yandan kitaba göz gezdirir.)
El-
bette ki halkın başındakini de kurtarmak la-
zım cehaletten. Sizin de buyurduğunuz gibi;
herkes aşk ummanında balık olabilseydi keş-
ke. İşte o zaman lafı bu kadar uzatmazdık.
(kitabı kapatıp uzatır.)
Mevlana-
Peki ne yapardık?
