55
Aşkın Pazarında
Derviş 3-
(Gözü Fatma Sultan’da.)
Şeyh’im...
Tapduk-
(Yunus’un hıçkırık seslerine kulak
kesilir…)
Kimdir kapımızda içini çeken?
Fatma Sultan-
Yunus’tur efendim…
Tapduk-
(Mimiksiz bir bekleyişin ardından
yüzünde bir neşe…)
Bizim Yunus mu?
Fatma Sultan-
(Sevinçli.)
He ya… Bizim Yunus!
Yunus-
(Ayaklarına kapanır…)
Affedin Şeyh’im!
Bilemedim…
Tapduk-
(Tapduk oralı değil.)
Gayrı bilirsin
Yunus…
Yunus-
(Özür dilercesine)”
Yunus Hakk’ı bi-
leli can u gönül vireli, O Tapduk’a ereli
gizli rızam açar oldum…”
Tapduk-
Anladın mı şimdi yoklukta varlığını,
Hak katında hatırını?
Yunus-
“Taptuk’un tapusuna(makam), kul olduk
kapusuna
Yunus miskin çiğ idik, piştik elhamdülillah”
Tapduk-
Mertebeni öğrendiğin için gayrı bu
kapıda duramazsın Yunus. Dolaş sen, durma
bir yerde… Ulaştır soluğumuzu ilden ile… Ta
ki bu asayı bulana kadar dolaş… Onu bulduğun
yerde görevin ve ömrü fanin bitmiş olacak-
tır… Haydi, Tapduk Yunus, Aşkın pazarında
canını sat! Talibin bereketli ola!
(Asayı havaya fırlatır, asa yok olur. Kera-
meti karşısında hayran bakarlar. Yunus Tap-
duk’un elini öper, Tapduk; Yunus’un alnından
öper ve dergâha girer... Diğerleri de sarı-
