53
Kesit I
İnsan bu, su misali kıvrım kıvrım akar ya,
Bir yanda akan benim, öbür yanda
Sakarya.
Şair, ilk iki dizede şiirin iç ritmini yansıtan sarsıcı,
ışıklı bir söyleyiş ve parlak buluşlarla okuru şiir
dünyasına çekiyor. Metinde, “Necip Fazıl olmasa
yüzyılımızdaki hece deneyi günlük beklentilere
karşılık olmaya çalışan ve derinleşemeyen bir geçiş
döneminin özelliği olarak kalırdı.”
52
düşüncesini
doğrulayan biçimsel özelliklerle karşılaşılır. Şair,
uyakları alışılmışın dışında kullanır. Şiirde düşünsel
yapıyı yönlendiren sözcükler olarak kabullendiği
uyakları düşünerek ve ustaca seçer. Böylece ilkin,
şiir tekniğindeki yetkinliğiyle okuru sarsar.
Birinci dizede ayrıntılı, ikinci dizide pekiştirilmiş
benzetme vardır. Birbirine yakın bu iki benzetme
arasında önemli bir anlam ilişkisi bulunmaktadır:
İnsan / su; ben / Sakarya
.
“Ben”, bir yandan insana, bir yandan da Sakarya’ya
bağlanıyor. Böylece bir dörtgen oluşuyor:
insan ....... su
ben ..........Sakarya
“Akmak” eylemi, bir yandan ben ve Sakarya’yı
birleştirirken öte yandan ayırıyor. Araya bir düzlem
ayrımı oturtuluyor: bir yandan (akan) “ben” /
52 Ebubekir Eroğlu;
Modern Türk Şiirinin Doğası
, YKY, İstanbul 1993, s.
30.
