GENÇLİK ARAŞTIRMALARI DERGİSİ
17
İnternet ve Siyasal Katılım: Türkiye Gençliği Üzerinden Bir Değerlendirme
fazla katılıyor olması, İnternet üzerinden de daha fazla siyasete katılmalarına yol açabile-
cektir (Karakaya-Polat, 2005).
Araştırma verilerimize göre, gençlerin yüzde 10’u ilköğretimden daha düşük bir eğitime
sahiptir. Yüzde 23’ü ilköğretim (8 yıllık eğitim) yüzde 48’i lise mezunudur. Üniversite me-
zunu olanların oranı yüzde 18’dir.
d) Çalışma Durumu
Demografik değişkenler başlığı altında değerlendireceğimiz bir başka değişken de genç-
lerin çalışma durumudur. Öğrencilerin diğer gençlere göre daha farklı İnternet kullanımı
alışkanlıklarına sahip oldukları bilinmektedir. Keza, öğrencilerin siyasal katılım biçimleri
de diğer gençlerden farklıdır. Bu nedenle analizlerimizde gençlerin çalışma durumlarını da
bağımsız değişken olarak kullanmaktayız.
Elimizdeki verilere göre gençlerin yüzde 33’ü okumakta, yüzde 41’i çalışmaktadır. Yüzde
26’lık bir kesimse ne çalışmakta ne okumaktadır, bu oranın içerisinde 10 puanlık işsiz
gençler de bulunmaktadır. Daha önce yapılan çalışmalar, “ev genci” adı verdiğimiz bu son
gruptaki gençlerin diğer gençlerden daha farklı deneyimlere sahip olduklarını göstermiştir.
Ev gençlerinin arasında evli, çoğunlukla da çocuklu genç kadınlar olduğu gibi, henüz ev-
lenmemiş genç kızlar ve iş aramaktan ya da eğitimine devam etmekten vazgeçmiş genç-
ler de bulunmaktadır.
e) Maddi Durum
Daha önce tartıştığımız üzere gençlerin sahip oldukları gelir, olanaklara erişimini belirledi-
ği kesindir. Daha fazla maddi olanaklara sahip gençlerin hem teknoloji kullanımları, hem
de siyasal katılım düzeyleri açısından daha farklı davranışlar sergilenmeleri beklenebilir.
Araştırmada kullandığımız soru formunda yer alan mülkiyet sorularından beş kategorili bir
zenginlik değişkeni hesaplanmış ve gençler ailelerinin zenginlik derecelerine göre beş eşit
gruba yerleştirilmiştir.
“Offline” Siyasal Katılım:
Çalışmamızın başlangıcında gençlerin İnternet’i siyasal katılım amacıyla kullanmaları ko-
nusunda iki farklı yaklaşımdan söz edilebileceğini belirtmiştik. Bu yaklaşımlardan birincisi,
“pekiştirme yaklaşımı” diyebileceğimiz yaklaşım İnternet’in zaten siyasal katılım gösteren
gençlere yeni bir araç sunduğunu, “offline” olarak siyasete katılan gençlerin, katılmayan
gençlere kıyasla bu aracı daha fazla kullanacaklarını söylemektedir. Dolayısıyla, gencin
“offline” siyasal katılımıyla, İnternet üzerinden katılımı arasında bir pozitif ilişki beklenmeli-
dir (Weber Loumakis ve Bergman 2003; Norris 2001, Best ve Krueger, 2005).
“Hareketlilik hipotezi” adı verdiğimiz ikinci yaklaşımsa, tam tersi bir ilişkiden bahsetmekte-
dir. Bu yaklaşıma göre, İnternet açtığı fırsat alanı ve sağladığı olanaklarla daha önce siya-
