- 20 -
SU GİBİ AKAN
GENÇLİK YILLARI
Semavi EYİCE
Yunan topraklarına girdi. İstasyon levhalarındaki Yunancanın
altına da Türkçe olarak adlarını yazmışlardı. Ama Alman me-
murlar da vardı. Hala gözümün önündedir; yakasında turuncu
renkte eşarp bağlamış bir alman subayı geldi ve “Almanya için
bir öğrenci değil mi?” diye sordu. Sonra vurdu mührü benim
pasaporta. O kısa yolculukta bile Yunanistan’a girdi çıktı işle-
mi yapıldı. Sonra Bulgaristan’a doğru yola çıktı ama bir sorun
var: Ben Wagons-Lits’den yataklı tren aldım. Yahudi teşkilatı
diye Almanlar, Alman toprakları ve Almanların bölgesindeki
topraklarda bu şirketin trenlerinin çalışmasına izin vermi-
yordu. Onların “Mitropa” diye ayrıca şirketi var. Mitropa’nın
vagonlarını da Türkiye Cumhuriyeti, Türk sınırından içe-
ri sokmuyor. Tarafsızız ama böyle de garip bir durum var.
Bizim Ankara ve Bağdat hattı da öyle, Haydarpaşa’dan kalkıp
Konya-Adana üzerinden Bağdat’a giden bir hat, Suriye-Irak
sınırı boyunca giden başka bir hat vardı. Almanlar yapmıştı
o hattı. Orada Wagons-Lits’in yataklı vagonları çalışırdı. Fakat
Almanlar kendi işgal altındaki yerlerde izin vermiyorlardı bu
şirketin çalışmasına.
Bulgaristan o sıralar işgal altında değil müttefikti, Romanya’da
öyle. Yani, bir gece devam etti yol, normal kompartımanla.
Bulgaristan’a girdikten sonra, kompartımana istasyonlardan
Bulgar yolcular binmeye başladılar. Vagon Türk, camda ay yıl-
dız var ama yataklı vagonlar yok hala. Artık sabah olmuştu,
pencerelerin perdesini indirdiler. Bulgaristan’ı boydan boya
geçiyoruz ama dışarıyı görmek yok. O vaziyette hava kara-
rırken Sofya Garı’na girdik. Fakat, İstanbul’dan gelen tren
