- 26 -
SU GİBİ AKAN
GENÇLİK YILLARI
Semavi EYİCE
müyor, çünkü ışık yok. Bir tek ampul bile yanmıyor. Karartma
geceleri, zaten hesabını yapmışlar: Bir çakılan kibrit, bilmem
ne kadar kilometre uzaktan görünüyormuş havada. Bunları
duyduktan sonra insanda cesaret de kalmıyor. Aklıma takıldı.
Bu adam neydi, Türkçe konuştu ama Türkiye’den göç etmiş
Ermenilerden de olabilir. Yunanistan’dan gelen Rumlardan da
olabilir. Anlamadık o adamın ne, neci olduğunu. Aramızda
başka konuşma da geçmedi. Ben de yorgunluktan bitmiştim,
üç gündür yoldaydım. Neyse, sonunda kalacağım Alman aile-
nin evine ulaştım.
İstanbul’dan Almanya’ya gidişim üç günü aşmıştı, sanırım
dört gün sürmüştü. Ne maceralar yaşanmıştı sonra...
