22
Yunus Emre
Derviş 1-
Bu öylesi değil, bir solukta iki
şükür zikreder… Dilersen himmet edecek
Şeyh’im…
Yunus-
Himmet ne ola ki?
Derviş 1-
Himmet; ehemmiyet,
Yunus-
(Üzgün, çaresiz)
On dört günlük yol-
dan gelirim kardeş… Ehemmiyetle bekleyenim
var,
Derviş 1-
Himmet, nazar...
Yunus-
Bir köyün nazarı dönüş yolumdadır…
Derviş1-
Himmet; ilgi alakadır.
Yunus-
Hünkârınız tenezzül buyurup ilgi,
alaka gösterdi...
Derviş 1-
Himmet; yarana merhem, istikbaline
tohumdur.
Yunus-
Yaramıza merhem istikbalimize serpe-
ceğimiz tohumda gizlidir… Mümkünü var ise
buğday versin kifaf edelim…
Derviş 1
-(Gidip hemen döner)
Hünkârım, kağ-
nının taşıyacağı kadar buğday alabileceğini,
söyledi. Şöyle geçip, ambara gidelim, kifa-
fını al kardeşim
…(Çıkarlar)
(Işıklar kararır… Fonda bağlama ile bir ezgi
girer, üzerine ses 1’ den H. Bektaş-ı Ve-
li’nin şiirini dinleriz.)
“Dostumuzla beraber yaralanır kanarız
Her nefeste aşk ile Yaradan’ı anarız
Erenler meydanına vahdet ile gir de gör
Kırk budaklı şamdanda kırkımız bir yanarız.
