28
Yunus Emre
Yunus-
Selamün Aleyküm!
Dervişler
- Ve Aleyküm Selam...
Yunus
-
(Kendi hâlinde. Odunları indirip ba-
ğını çözerken Bacım Sultan elinde su helke-
leriyle görünür. Diğerleri görür başlarını
eğerler. Yunus görüp yardıma koşar. Bacım
Sultan savuşur. Yunus helkelerle dergâh ka-
pısından girer.)
Derviş 3
- Lafımı yabana atma ama ben anla-
rım… Bunca hizmetin altında,
(Anne girer)
bunun muradı ermek değil, Tapduk Emre’nin
kızını almak, derim…
(Anne duymuştur... bir
an duraklayıp çıkar...)
Derviş 2
- Estağfurullah! Böyle konuşmak ya-
kışmaz bize kardeş, dedikoduya girer Hafaza-
nallah, etme…
Derviş 3
- Doğruyu söylüyorum, ne dedikodusu?
Derviş 2
- Yalansa ona iftira derler zaten…
Doğru, yanlış, arkadan konuşmak dedikodu de-
ğil mi?
Derviş 3
- Sadece sana söylüyorum ben… Hem
öbür dervişlerin de gözünden kaçmamış…
Derviş 2
- Hizmete koşturuyor, yüksünmüyor ne
olsa… Hadi biz kendi işimize bakalım…
(Kuş
sesleri yükselir, birbirlerini zor duyar ol-
muşlardır…)
Derviş 3
- Biz yüksündük mü hiç? Yıllardır şu
dergâhta yapmadığımız iş kalmadı…
Derviş 2
- Tövbe, tövbe… İyi ya işte…
Derviş 3
- Bu kuşların derdi ne Allah aşkına?
Derviş 2
- Ne?
