15
Aşkın Pazarında
Eren Hoca-
Hoş gördük delikanlı...
(Eren Hoca’nın gözü Yunus’tadır... Çapan Ağa
harın aretle anlatmaya devam eder... Yunus
testiyi Ana’ya verip bir kenara çekilir...)
Çapan-
Toprağı paylaşmaya karar vermişler
amma Taht kavgası bitecek gibi değil…
Koçak-
Ha… Moğol, Rükneddin’e yan çıkıyor ne
çare?
Eren Hoca-
(Aklı Yunus’ta, çaktırmadan izle-
mektedir.)
İzzeddin’in işi zor desene…
(Ça-
pan’a)
Bir garip hâli var sanki… Kimi kim-
sesi yok mu?
Koçak-
Hükümdarın mı?
Çapan-
He, hükümdarın!
(Alayla ensesine vu-
rur.)
Lafa ortasından girmeyi de pek bi-
lirsin…
(Eren Hocaya)
Bir yaşlı anası var…
Göçte, babasıyla gardaşlarını öldürmüşler;
bunlar zor kaçmış Moğol’un elinden…
Koçak-
Yunus, gel de Eren Hoca’yla tanış…
(Yunus yaklaşıp durur, başı önünde)
Eren Hoca-
Gel bakalım Yunus, öyle yaban
durma, sürüden ayrılanı kurt kaparmış… İki
laf da sen et bakalım.
(Ana ayranları getirip ikram ederken...)
Çapan-
Öyle ya, kişi lafından belli olur…
Ana-
(Çapan’a kinayeli konuşur...)
Öyledir
elbet! Kişi lafından belli olur...
Eren Hoca-
(Bozulur, anaya ters bakarak, in-
tikam alırcasına…)
Erkeğin susup kadının ko-
nuştuğu yerde kıyamet yakındır…
Çapan-
(Rahatlamıştır.)
Hay ağzına sağlık
