118
okumaya başlamıştım. Okudukça ayıbım ve mahcubiye-
tim çoğaldı gözümde.
Şimdiyse Karakoç’un birçok şiirinden başka Körfez adlı
kitabı tümüyle ezberimdedir ve onun sanat ve fikir ala-
nındaki dehası dilimin pelesengidir.”
Akif İnan yıllar
sonra bu hatırasını anlatırken Sezai Karakoç’la bu
şekilde diyoloğa geçmesine mazeret olarak
“Üstad o
zamanları daha vurucu şiirlerini yazmış değildi.”
şeklin-
de kendini savunmaktadır.
CAHİT ZARİFOĞLU VE AKİF İNAN
“Ruhî bekâretini, hiçbir ters ortamın izale etmeye güç
yetiremeyeceği bir güzel nefs, bir güzel insan.”
Akif
İnan’ın bu ifadeleri kimin için söylediğini sanırım
tahmin etmişsinizdir. Evet, bu güzel nefs, bu bizden
biri dediği insan Cahit Zarifoğlu’dur. Yani
“İsmimin
baş harfleri acz tutuyor”
diyen Abdurrahman Cahit
Zarifoğlu. Cahit’le lise son sınıfta tanışmıştır. Şiir an-
layışı kendisine oldukça terstir. Bu yüzden Cahit’i
kendisine o vakitler uzak bulduğunu söyler Akif
İnan.
Zarifoğlu’nun şiirinin ne söylendiği gibi Rilke ile ne
de
İkinci Yeni
şiiriyle uzaktan yakından bir ilgisi yok-
tur. Ona göre Zarifoğlu şiire bilinçli olarak girmiş
bir şair değildir. Oldukça serazat bir şairdir. İslami
bir şiir ortaya koymak gibi bir tasarımı da yoktur.
Ondaki İslami atmosferi şu cümle ile anlatır Akif
İnan:
“
Ancak onun mü’min kişiliği, fıtratının içinde
meknuz olan fıtri sesi eserlerinin İslami edebiyat içinde
yer almasını sağladı.”
