117
Hiç şüphesiz Sezai Karakoç, Diriliş dergisi etrafın-
da topladığı gençlerin sadece edebî yeteneklerini
geliştirmek için uğraşmıyor, aynı zamanda onları
Diriliş nesline dâhil etmek istiyordu. Bütün amaç-
lar bu büyük amacın parçasıydı sadece. Akif İnan
Sezai Karakoç’u Maraş Lisesi son sınıfta iken oku-
maya başlar.
“Körfez”
adlı kitabını bir arkadaşından
alıp okumuştur, fakat beğenmemiştir. Çevresindeki
herkes Cahit Zarifoğlu, Erdem Bayazıt, Alâeddin
Özdenören.. Karakoç’u sevip ellerinden kitaplarını
bırakmamalarına rağmen Akif İnan’ı hiç açmamıştır
bu şiirler. Onun için arkadaşlarıyla sürekli tartışma
içerisindedir. Ne de olsa Akif İnan klasik usulde
aruz vezni ile şiir yazmaktadır.
Birkaç yıl sonra Akif İnan üniversiteye başlar (1961).
Aynı zamanda Hilal Yayınevi’ni yönetmektedir.
Günlerden bir gün Sezai Karakoç dergiyi ziyarete
gelir. Tanışır konuşurlar. Şiirinin yanı sıra son za-
manlar Karakoç’un bazı yazılarını da okumuş ve bu
yazılardan çok etkilenmiştir.Akif İnan bu karşılaşma
anını şöyle anlatır:
“Karşımda gayet seviyeli ve derinlik-
li bir fikir ve sanat adamı belirmişti. Düşünüyordum: Bu
denli tutarlı bir adam nasıl olur da Körfez’deki o şiirleri
yazmış bulunur. Bu düşüncelerimi Karakoç’a da anlattım.
Bir de nasihat çektim kendisine: “Yazıların iyi, yazma-
ya devam et dergimize de gönder. Ama şiirden vazgeç ya
da otur vezinli kafiyeli, dengeli tutarlı şiirler yaz”dedim.
Karakoç’sa sükûnetle tebessüm ederek dinlemişti beni.
Hatta yer yer de bana hak vererek: “Benim vezinli şiirle-
rim de var” demişti. Bu karşılaşmamız, Karakoç’u bana
sevdirmişti. O sevgiyle yazdıklarını daha da önemseyerek
