GENÇLİK ARAŞTIRMALARI DERGİSİ
81
Değişen Bir Katılım Mekanizması Olarak Gençliğin Toplumsal Katılımı
Şekil 1.
Kanaat
(Fikir)
Ekonomik
Sermaye
Toplumsal
Katılım
Politik
Sermaye
Beşeri
Sermaye
Sosyal
Sermaye
Kültürel
Sermaye
Eylem
Topluluk
Gençlik
Aile
Okul
Kültürel Kimlik
Bütünsel
Eğitim
Bağlanmışlık
Yetkinlik
Köklülük
Katkı
Yukarıdaki şekilde de görülebileceği üzere sağlıklı bir toplumsal sistemde, gençler top-
lumsal bağlanmışlık duygusu, sosyal yetkinlikleri ve yetişkinlerin deneyimleriyle onlara ak-
tarılan “kökleri” kullanarak kanaatlerini eyleme dönüştürür ve bu bu eylemler aracılığıyla
da toplumlarına katkı sağlayabilirler. Tabii ki bu süreçte kanaatlerin oluşması ve eyleme
dönüşmesi ancak topluluk, aile, okul ve bütün olarak kültürel kimlikleri ile girdikleri etki-
leşimlerin bir sonucu olarak mümkün olabilmektedir. Katkı aşamasında gelindiğinde ise
aldıkları bütünsel eğitim ve gösterdikleri toplumsal katılım aracılığıyla birbiriyle bağlan-
tı ve etkileşim halinde bulunan; ekonomik, politik, kültürel ve sosyal sermayeye değerli
katkılarda bulunurlar. Ancak bu çalışmada da üzerinde durulduğu üzere yukarıda göste-
rilen toplumsal katılım mekanizmasının; ilgisizlik, yetersiz eğitim, ekonomik zorluklar ve
teknolojinin olumsuz etkileri gibi nedenlerden dolayı sekteye uğrayabildiği görülmüştür.
Öyle ki, ileriki satırlarda gençlerin görüşleri de incelendiğinde literatüre paralel görüşler de
bunu doğrular niteliktedir. Gençler alıştığımız anlamda toplumsallık algısına karşı olumsuz
fikirler belirtebilmekte, siyasal kutuplaşma altında cesareti kırılmakta ve en vahimi kendi
insiyatifleri doğrulusunda toplumdan “uzak” kalmayı tercih edebilmektedir.
Bu açıdan bakıldığında gençlerin yetişkinliğe adım atmasında değerli birer yol gösterici
olarak görülebilen, onların başarılı bir eğitim hayatı geçirmelerini ve iyi bir kariyer kur-
malarına yardımcı olabilecek toplumsal katılım mekanizmasından soyutlanmanın olum-
suz sonuçları daha açık bir şekilde görülebilmektedir. Günümüzde gençler ve yetişkinler
arasındaki ayrıma neden olan engeller iki taraf arasındaki kültürel sınırları geçilmez hale
getirmekte, gençlerin yetişkinlere ulaşımı ancak aile içindeki ilişkileriyle sınırlı kalmaktadır
(Jarrettt, Sullivan ve Watkins, 2005, s.43).
