80
Metin Işık & Simge Ünlü Kurt & Mustafa Cankut Kurt
Son olarak toplumsal katılımın getirileri değerlendirildiğinde ise bu tür faaliyetlerin (Glass
ve Balfour, 2003, s.314-315);
• Uyumlu ve gelişmiş kimlik duygusu geliştirilmesinde,
• Bireyin topluluğa bağlılık ve ait olma hissinin geliştirilmesinde,
• Sosyal rolleri içeren mesleki ve topluluk rollerinin kazanılmasında ve
• Sağlam ilişki ağlarının ve toplumsal yapının kurulmasında etkili olduğu görülmektedir.
2. Gençliğin Toplumsal Katılımı ve Gençlerin Konu Hakkındaki
Görüşleri
Sağlıklı bir toplumsal yapının kurulmasında yetişkin ve gençler arasındaki kişisel ilişkinin
biçimi önemli bir gösterge olarak görülmektedir. Yetişkinliğe geçiş sürecinde gençler, ai-
leleri dışındaki birçok yetişkinle ilişki kurmaya ihtiyaç duyar ve bu ilişkiler sosyal sermaye
kazanımı yolunda gençlere destek olacak deneyimleri içerisinde barındırır (Benson, 1997;
National Research Council Institute of Medicine, 2002). Bu deneyimler yetişkinliğe henüz
adım atmamış bireylerin hayatlarını etkileyebilecek kararları verme ve toplumsal yapılara
dahil olma sürecini ifade etmektedir.
Yetişkinlerin gençlere aktardığı bu deneyimler geleceğe yönelik değerli bir “yatırım” ola-
rak görülmelidir. Bu yatırım yalnızca bireysel gelişim yolunda atılan bir adım değil aynı
zamanda sağlıklı bir toplumsal yapının oluşturulmasında büyük bir rol oynayan ve katılım
mekanizmasını dinamik tutan değerlerin sağlayıcısıdır. Bu yatırımların söz konusu olduğu
ilişki ağı içerisinde gençler, paylaşılan toplumsal normlara uyum, anlamlı toplumsal rollerin
edinimi ve yerel toplulukların içerisinde liderlik edebilecekleri yetenekleri kazanırlar (Put-
nam, 2000; Wynn, 1996; Zeldin, 2000). Bu durumun tam karşıtı ise toplumdaki yetişkinler
ve gençler arasındaki bağlantının kopması ve/veya zayıflığı, olumsuz inanç, alışkanlık ve
davranışlar (Gilliam ve Bales, 2001) biçiminde kendisini göstermektedir.
Bu durum gençler üzerinde olumsuz etkiler meydana getirebilir. En iyi senaryoda bu olum-
suz etkiler oluşmasa bile ilişkilerdeki kopukluk gençlerin yetişkinlere karşı güvensizlik duy-
masına ve toplumdan soyutlanmasına neden olabilmektedir (Camino, 2001). Dolayısıyla
bu husus çalışmada çözüm getirilmek istenilen başlıca sorunlardan biri olarak karşımıza
çıkmaktadır.
Toplumsal açıdan ele alındığında nesiller arasındaki ilişkinin kopmasıyla ortaya çıkabile-
cek “bağlantısızlık” durumu, etkin bir topluluk yaşamı ve toplumsal katılımın getirdiği bü-
tünsel bir sosyal yaşamın sekteye uğraması ve sağlıksız bir toplumsal yapının oluşmasına
neden olabilir (Jarrett, Sullivan ve Watkins, 2005, s.42).
