139
Kemiklerim değişecek toz ve toprak olacak belki
Fakat değişmeyecek ruhum
Onu kandırmak için boşuna dil döktüler
Açlıktan dolayı çıkar diye günlerce beklediler
O gün gün eridi ama çıkmadı dayandı
Bu acıdan yer yarıldı gök yarıldı
O nurdan bir sütuna döndü göğe uzandı
Batı bu sütunu ortadan kaldırmaktan aciz kaldı
Hâlâ onu ziyaret ederler şifa bulurlar
En onulmaz yarası olanlar
Ta kalblerinden vurulmuş olanlar
Yüreğinde insanlıktan bir iz ta
şıyanlar
Necmiye Alpay, metne ‘Karakoç kaçıncı oğul?’
sorusunu yönelterek şu yorumda bulunmaktadır:
“Karakoç’u oğullardan çok, baba yerine koymak istiyor
insan; sonuçta oğulları yaratan o değil mi? Ne var
ki Masal’a bakılırsa baba, kendini içkiye veren altıncı
oğulun kahrından ölmüştür. Şair onu yedinci oğuldan
başka kimse kalmasın diye öldürmüş olmalı. Yedinci oğul
ise şair değildir.”
97
3. METNİN BİÇİMSEL ÖZELLİKLERİ
Yedi; yaşamı, masalı ve sinemayı imler. Masalın vaz-
geçilmez sayılarından biri de ‘yedi’dir. Yedi oğul,
yedi kesit ayrıntısı tesadüf değildir. ‘Karakoç, bu
şiirle bir tür senaryo yazmayı da denemiştir.’ deni-
97
Necmiye Alpay; a.g.y.