137
son oğul, babasına olan değişmeme borcunu ödemek
için Batı toprağında kendini dikine gömdüğü yerde
Batılıların gözü önünde çektiği acılarla nurdan bir
sütuna dönüşecektir.
Burada, yitip gitme korkusunun bütün boyutlarını
okumamak olanaksız. Belki tüm kimlikler gibi,
Doğululuk ve Batılılık kimliklerinin kendileri
gibi, yitip gitmekten kurtulmanın, varoluşta kazık
çakmanın bir yolu olur, Doğulu kimliğini korumak
duygusu/ düşüncesi.
96
Kesit VI
Sıra altıncı oğulda
O da daha batı kapılarında görünür görünmez
Alıştırdılar tatlı zehirli sulara
İçkiler içti
Kaldırım taşlarını saymaya kalktı
Ev sokak ayırmadı
Geceyi gündüzle karıştırdı
Kendisi de bir gün karıştı karanlıklara
Baba ölmüştü acısından bu ara
Altıncı kesit, babanın ölümü ve yedinci oğlun yola
çıkması için bir gerekçedi
r.
Kesit VII
Yedinci oğul büyümüştü baka baka ağaçlara
96
Necmiye Alpay; a.g.y.
