142
yok sayarak sadece pratik sonuca değer vermesini
de eleştirir.
DÖRT:
Karakoç, Avrupa’nın bugün dünya tarafın-
dan linç edilme korkusu taşımakta olduğuna işaret
etmektedir. Sartre, Toynbee, Russel, Albert Camus,
Gabriel Marcel gibi isimleri, âdeta bu geleceğin ür-
pertisini duymuş yazarlar olarak görür.
102
Batı gençliği ilk defadır ki atalarının duymadığı bir
kaygı içindedir. Dünya insanlığına katılma, onlar
tarafından sevilme ve kabul edilme ihtiyacı hisset-
mektedir.
103
BEŞ:
Karakoç, Batı’nın üstün konumu nedeniyle
kendisi dışındaki dünyaya turistik bir ilginin dı-
şında görmezlikten geldiğini düşünmektedir. Oysa
iletişim imkânlarının zirveye ulaştığı bu çağda daha
derinlikli bir ilişki aslında Batı’nın eksik yanlarını
tamamlayabileceği bir ruhsal kaynaşma gerekliyken
Batılı bundan kendini âdeta korumaktadır.
104
ALTI:
Batı uygarlığı, kendisine yadigâr kalmış son
inanç sistemiyle de ilgisini tüketince dünyacı bir
medeniyet olma vasfı güçlenerek ‘ölüm dikkati’ni
yitirmiştir. Karakoç’a göre Batı uygarlığı, her güçlü
uygarlık gibi ölüme inişler, ölümden çıkışlar yap-
ma zorunluluğunu unutmuş görünmekte; kendini
ölümle denemekten kaçmaktadır. Oysa “ölüm dik-
102
Sezai Karakoç;
Sütun
,
Günlük Yazılar II,
5. Basım, Diriliş Yayınları, İstanbul
1999.
103 Sezai Karakoç; İnsanlığın Dirilişi, a.g.y. .
104
Sezai Karakoç;
Sütun
,
Günlük Yazılar II,
5. Basım, Diriliş Yayınları, İstanbul
1999.
.
