50
Sıtkı Yıldız & Erdem Yöntem
Ülkeler arası karmaşık ilişki ağlarının betimleyebilmek için teoriler ortaya koymuşlardır.
Dunyanın birçok ulkesindeki yükseköğretim kurumunda bu surecin yansımaları görulebil-
mektedir (Van der Wende, 2007: 274-289)
Bilgi herkese ait olan bir olgudur ve bu durum sınırlar altında hapsedilemez. Uluslararası-
laşma doğrudan veya dolayı olarak her ne kadar birçok kurum ve kuruluşa etkisi olsa da
yükseköğretim kurumuna olan etkinin çok yuksek seviyede olduğunu söylenebilir. Ancak
uluslarasılaşma konusunun bu kadar yakından hisseden yükseköğretim kurumlarının iş-
leyişi ile ilgili önemli kararlar ise ise ulusal karar mekanizmalarınca ele alınmakta ve yuru-
tulmektedir. Bu durum butçe, yönetim, mufredat gibi konularda karşımıza çıkabilmektedir
(Kerr, 1990: 5-22)
Yükseköğretim kurumlarında değişen paradigmalar ile birlikte uluslarasılaşmanın kurum-
sallaşması konusunda önemli çalışmalara başlanmıştır ve Erasmus Programı ismi ile ye-
nilikçi ve rekabetçi bir yapı oluşturulmuştur. Erasmus programının uygulanabilmesi için
Mufredat Geliştirme çalışmaları yapılması sağlanmıştır.
Uluslarasılaşma kavramı ile birlikte daha önceden sadece bireylerin yükseköğretim ku-
rumları arasındaki hareketliliğin koordinasyonun sağlanması için bir
Yükseköğretim kurumlarında 1980-1986 yılları arasında bireylerin hareketliliği ile ulusla-
rarasılaşma çalışmaları yapılmakta idi. Ancak bireylerin hareketliliğinin koordinasyonu için
kurumsal bir kimlik bulunmamaktaydı. İlerleyen yıllarda bu durumun daha profesyonel ve
etkili halde yürütülebilmesi için her bir yükseköğretim kurumunda bir ofis veya başkanlık
ile çalışmaların yürütülmesi için çalışmalar başlatılmıştır. Böylelikle uluslararası hareketlilik
ve dolaşım akademik bir çerçevede gerçekleşmesi sağlanmıştır (Wachter, 2003:5-11).
İkinci dunya savaşından sonra ve özellikle de 1960’lı yıllardan sonra birçok Avrupa Devleti
yukseköğretimde uluslarasılaşma konusunda yenilikler yapma eğiliminde olduğu söyle-
nebilir. Bunun için yükseköğretim kurumlarında hareketliliğin sağlanması için kısa çalışma
programları oluşturulmuştur. Avrupa Devletleri 1987 yılında Erasmus Programını oluştu-
rarak yükseköğretim kurumundaki öğrencilerin AB uye devletler arasında eğitim öğretim
faaliyetleri için kısa zamanlı değişimlere katılmasını mumkun kılmıştır. 1987 yılında etkin
olarak öğrencilerin yükseköğretim kurumları arasında değişimi mumkun kılan Erasmus
Programı 1990’lı yıllardan itibaren bir sorunla karşılaştığı söylenebilir. İngilizcenin eğitim ve
öğretim faaliyetlerinde etkin olarak kullanılmadığı AB uye devletlerinde Erasmus Progra-
mına olan ilginin azaldığı görulmuştur. Bunu sorunu aşabilmek için yükseköğretim kurum-
larında guncellenmiş eğitim-öğretim mufredatları ile yeni lisans ve yuksek lisans dereceleri
oluşturulmuştur. Böylelikle öğrencilerin Erasmus Programına olan bakış açılarının duzeltil-
mesi amaçlanmıştır (Witte, 2006:19).
