66
hakkı vardır, unutulmamalıdır.
Aslan Kaynardağ, Cemil Meriç’i özellikle bir yol
arkadaşı olarak görür: “Cemil Meriç, hocam mıydı?
Ben onun bir kez bile sınıfında derse girmedim.
Berke Vardar gibi İzzet Tanju gibi Ali Özgüven gibi
evlerine devam etmedim, ama rahatlıkla yine de
hocamdı diyebiliyorum, zira ondan öğrendiğim çok
şeyler oldu.
1940’lı yılların başındaydık, üniversitede Antakyalı
arkadaşlarım vardı. Bunlar Anadolulu hatta
İstanbullu öğrencilerden, onların çoğundan çok
daha üst düzeyde bir kültüre ve bilgiye sahiptiler.
Hatay, kültürlü, bilgili, devrimci insanlar
yetiştirmiştir, çünkü oradaki Türkler uzun yıllar
Fransız sömürgeciliği altında yaşadılar, ona göre
bilinçlendiler, aralarında doğal olarak marksist
olanlar az değildi. Cemil Meriç anılarında ‘lisem
benim üniversitemdi’ demekte ve o lisede haftada
yirmi saat felsefe okuduklarından söz etmektedir.
Hataylıların bir başka vasfı da Arap kültürüne vakıf
olmalarıydı... Bu arkadaşların ortamında Cemil
Meriç’le tanıştım.
