106
Ve bir kadın yanında yüzü çil
İkisinin de elinde bir çift karanfil (YGG, 9)
Nerden çıkagelir nerden
Yıldızların doğduğu yerden (16)
Bizim oralarda hüzün Geceleyin gündüzün (23)
mısralarından bu hususu izlemek mümkündür.
“Cahit Deyince” (35) adlı şiirdeki “gelir” kelimesiyle
birlikte “Kalanlar” adlı şiirdeki “kalır” kelimelerine
divan şiirindeki redif unsurunun yorumlanması gö-
züyle bakılabilir:
Kalbimizi yalayan gül alevinden
Silinmez izler kalır
Dersen ki her şey geçer inanmam
Günler geçer geçer üstüne sesler kalır. (15)
Alâeddin Özdenören’in kafiyeyi, iç kafiye de dahil
olmak üzere birçok açılımıyla şiirinde tatbik etmesi,
redife çağdaş bir açılım kazandırmaya çalışması şii-
re verdiği emeğin göstergesidir.
Özdenören duygulanma ve algı biçimiyle oldu-
ğu kadar, şiirinin düşünsel arka plânı itibariyle de
Necip Fazıl’dan beslenmiştir. Özdenören’in şiir algı-
sını şu mısralar aracılığıyla açıklayabiliriz: “
Elleriyle
oynuyor karanlıklar
/
Sessiz sessiz
,” (
GD
, 7) “
Ve bütün
eşya kaçışır uzaklara
,” (9) “
Yararak eşyanın direncini
,”
(19) “
Geçerek varlığın sırlı kapılarından
.” (22)
Bu mısralar aracılığıyla Alâeddin Özdenören’de şi-
irin görünenin ardındaki gizi / gerçeği araştırmak
