103
dan kurtarmıştır. Yüksek kültür bağlamında hece
şiirine modern bir kimlik kazandırmıştır. Bu şiirin
dilini değiştirmiştir. Yeniden kurmuştur. Ahmet
Muhip Dıranas, Cahit Sıtkı Tarancı ve Ziya Osman
Saba, Necip Fazıl’ın bu yönüne dikkat kesilmiş ve
şiirlerini bu yolda ilerletmişlerdir. Necip Fazıl’ın
öz itibariyle şiirimize getirdiği yeni meseleler Sezai
Karakoç’a kadar üstü örtülü bir şekilde kalmıştır.
Sezai Karakoç’la birlikte bu konular yeniden açıl-
mıştır. Bu da hepimizin bildiği
İkinci Yeni
şiiridir.
İşte Alâeddin Özdenören, temelde, şiirinin asli ya-
pısı itibariyle, serbest vezinle yazmış olmasına rağ-
men, Ahmet Muhip
Dıranas, Cahit Sıtkı Tarancı ve
Ziya Osman Saba’nın Necip Fazıl’dan, hece şiirinin
modern standardı dolayımında tevarüs ettikleri ve
hece şiiri sınırlarından taşmadıkları bir şiire eklen-
mesi gereken bir şiir yazmıştır. Bu itibarla Alâeddin
Özdenören’in şiir hattında
İkinci Yeni
’den ziyade,
İkinci Yeni’
den kazandıklarıyla Necip Fazıl havası
vardır. Alâeddin Özdenören’in, şiirini
İkinci Yeni’
nin
kazanımlarıyla etkileşime soktuğu noktalar belir-
ginleştirilmeden bırakılmıştır. Bence bunun sebebi
de Özdenören’in şiire uzunca bir süre ara vermesi
ve az yazmasıdır. Şiirlerini kronoloji ışığında oku-
duğumuzda
İkinci Yeni
giderek artan etkidedir.
Güneş Donanması
bir ilk kitap olmasına rağmen, tek-
nik olarak şiire yeni başlamanın, “genç şair” sayıl-
manın acemiliklerinin aşıldığı bir noktadan şiire
başlandığını göstermektedir. Bu kitabın ufkunda
Necip Fazıl şiiri vardır.
