149
betimlemelere ve inceliklere düşkünlüğü bundan-
dır. Hem öykülerinde hem de denemelerinde, ge-
nellemelere, indirgemeci yaklaşımlara, retoriğe ve
mübalağalara rastlanmaz. Kişisel sohbetlerinde de
ayrıntıcılığı, çözümlemeciliği hemen dikkat çeker.
Nine:
Ninesi, çok dindar bir kadındır. Beş vakit na-
mazını kılar. Tespihi boncuktandır, onu hep tespih
çekerken hatırlar.
“Bize oruç tuttururdu Ramazanlarda.
‘Öğleye kadar tutun, yarın da öğleye kadar tutarsanız bir
oruç yapar.’ diye tembih ederdi. Ben tabiî bunun sahih bir
oruç olmayacağını bilirdim; ama ona da kanmış görünür-
düm. Orucu, namazı ninem sevdirmiştir bize.”
Okul:
Okula başladıktan çok kısa bir süre sonra oku-
ma yazma öğrenir iki kardeş. Babası, eve her gün
gazete getirir. Kendisinin okuyamadığından değil
de çocuklarını sınamak amacıyla gazeteleri onlara
okutturur. İkinci sınıfa geçerler. Ders kitabı dışında
kitap olduğunu bilmezler. Daha ikinci sınıftayken
dayılarından biri -anne tarafındaki erkek akrabalara
da dayı derler- bir hikâye kitabı hediye eder onla-
ra. İlk defa o zaman ders kitabı dışında bir kitap-
la ve hikâye türüyle karşılaşır.
“Biz üç kardeş okul-
lar açılmadan önce kitaplarımızı alırdık. Ve yine okullar
başlamadan önce bitirirdik. Matematik ve fen derslerine
çalıştığımı bilmem, çünkü bu dersleri çok dikkatli dinler-
dik. Sınıfta dinlediklerim bana yeterdi... Okul açılmadan
önceki okuduğumuz kitaplar aklımızda yer ederdi. Bizim
zamanımızda ilköğretimi beş sene okurduk, beşinci sınıf-
ta okulu bitirme sınavına girerdik. Ondan sonra isteyen
ortaokula giderdi; şimdiki gibi mecburi değildi o zaman.”
Okurları:
Seçkin okur kitlesi, ‘Bu konuda acaba
