68
KAMP LİDERLİĞİ
Risk Altındaki Toplumlardan Kampçılar
Risk altındaki toplumlardan gelen kampçılar, diğer bir deyişle belli bir risk altında
bulunan gençler, günümüzde kamplara katılabilme konusunda daha fazla imkânlara
sahipler. Bu gençler için bazen özel kamplar düzenlenmekte, bazen de özellikle
bu çocukların kamplara katılabilmelerine imkân veren burslar mevcut olduğunda,
normal kamp gruplarına katılımları sağlanmaktadır. Kamplar her geçen gün bu
kesimlerden gelen gençleri dahil edebilme zorluğunun üstesinden gelmektedir.
“Risk altındaki gençlik” kavramı çok geniş bir anlam ifade eder. Bazı gençlik
gelişim uzmanları tüm gençlerin risk altında olduklarına işaret ediyorlar. Ancak risk
altındaki gençlikle ilgili muhtemel ortak özellikler şunlardır (Grayson, 2001):
•
Kronik yoksulluk içinde yaşamak
•
Düşük performanslı bir okula gitmek
•
Okul performansı düşük olmak
•
Olumsuz bir arkadaş grubu içinde olmak
•
Zayıf sosyal becerilere sahip olmak
•
Uyuşturucu kullanmak ya da bakıcısının uyuşturucu kullanıyor olması
•
Stresli bir aile ortamında olmak
•
Kötü bir çevrede yaşamak
Bu özelliklerin hiçbiri tek başına risk altındaki gençliği tanımlamaz, ancak olasılığı
arttırır. Bu özelliklerin bir ya da bir kaçına sahip olan çocuklar az risk altındayken,
bu özelliklerin çoğunu taşıyanlar için risk seviyesi yükselebilir.
Risk altındaki toplumlardan gelen çocuklar bu özelliklerin üstesinden gelir ve başarılı
olurlar. Bu potansiyeli belirtmek için kullanılan terim
dayanıklılık
tır. Bu çocuklar aile
desteği, kişisel özellikler, danışmanlar, iyi okullar ya da risk faktörlerinin üstesinden
gelinmesinde yardımcı olabilen duyarlı toplumları da kapsayabilecek kaynaklara
sahip olurlar. Kamp bu dayanıklılığın gelişmesine yardımcı olan bir kaynaktır.
Eğer bu risk altındaki çocukları kampa getirecek araçlar bulunursa, pozitif gençlik
gelişimine odaklanan programlara katılmalarına da imkân sağlanabilir. Kamplar
özellikle özgüven, öz saygı ve sosyal beceriler gibi gençlerin kişisel özelliklerini
etkileyebilir. Kamplar eğitici kuruluşlar olmakla beraber öğrenme için yaratıcı
yollar sunar. Bu yüzden, standart pedagojik tekniklerle okulda başarılı olamayan
çocuklar kampların deneysel dünyasına atılabilirler. Kamplar ayrıca kampçılara
kişiler arası destek sağlayabilen, rol modeller ve danışmanlar olarak hizmet veren
iyi eğitimli personel potansiyeli sunar.
Kamplar kısa sayılabilecek bir kamp sezonu süresinde mucizeler yaratamasa da yeni
davranışların oluşumu için zemin hazırlayabilirler. Risk altındaki çocukların birkaç
sezon kampa gelebilme imkânları olsa, bu çocukların davranışlarında değişim
potansiyeli daha yüksek olur. Kamplar çok büyük değişimler yaratmasa bile pek
çok bakımdan fayda sağlayabilir (Grayson, 2001):
•
Çocuklar, olumsuz ortamlardan bir süreliğine de olsa uzaklaşma imkânı
bulurlar
•
Günlük rutin yaşamları için bir alternatif olduğunu görürler