172
KAMP LİDERLİĞİ
Kampçılar neden uygunsuz davrandıklarının veya problem oluşturduklarının pek
farkına varmazlar. Huzursuzluk ve mutsuzluk gibi belirgin olayan duygularının
farkında olsalar da kendi kendilerine teşhis etme yanıltıcı olabilir. Davranışsal
bozuklukların gerçek ve genellikle kökleri derin nedenleri vardır. Kitapta
vurgulandığı gibi, insanların yaptığı her şey bir ihtiyacı karşılama amaçlıdır. Uygun
davranışlarda bulunmayanlar hakkında, kamp liderleri problemi çözümlerken sabırlı
olmaya gayret göstermelidir. Duygusal sorunları teşhis etmek zor olduğundan,
çözümü de çok çaba gerektirir. Bu durum hem kampçılar hem de kamp liderleri için
geçerlidir.
“Problem kampçılar” diye bilinen kampçılar genellikle sorun yaşanılan çevrelerin
ve ev ortamlarının birer ürünüdür. Problemler çocuklarla birlikte kampa kadar
gelir. Örneğin, çocuklarını çok seven, onların etrafında pervane olan korumacı
anne babalar çocukların aynı beklentiyi kampta beklemelerine neden olabilirler.
Çocukların üzerine titreyen, onların her an yardımına koşmaya hazır büyüklerin
olduğu bir ev ortamına alışmış çocuklar, hiç iltimas göstermeyen bir kamp liderinin
kontrolünde olan ve aynı yaş grubundan başka çocuklarla bir araya geldiği zaman,
her şeyin ve herkesin eşit olduğu bir ortamda ne yapacağını bilemezler.
Bununla beraber bazı çocuklar sevgi görmediği zaman ıstırap çeker, kız ya da
erkek kardeşine gösterilen ilgiyi kıskanabilir ya da anne babaları tatile çıkarken
sırf onlardan kurtulmak için onları kampa gönderdiklerini düşünebilirler. Bu gibi
çocuklar doğal olarak bir şeylere “muhtaç” görüntüsüne bürünecekler ve ilgi
eksikliğini burada bulmaya çalışacaklardır. Yaşayacakları sıkıntılar bazen ilk olarak
kamp ortamında ortaya çıkar ya da önceden varsa, kamp faaliyetlerine iştirak
ederken daha da şiddetlenir. Yoğun programlı ya da her kampçının tüm faaliyetlere
katılımını şart koşan kamplarda bu tip kampçılar bu yoğun doza karşı olumsuz tepki
gösterebilirler ve son derece hassas, asabi, tartışmacı ve asi bir tutum takınabilirler.
Dolayısıyla çocuklar, kendilerince tepki olarak olumsuz davranışlarda bulunur ve
bu hem kamp liderleri ile grup için hem de tüm kamp için disiplin problemleri
oluşturur.
Duygusal yönden daha olgun olan insanlar aslında kendi problemleri ve hayal
kırıklıklarıyla yüzleşebilir ve daha iyi çözümler üretebilirler. Ancak duygusal
bakımdan belirli bir olgunluğa erişmemiş bireyler problemlere iki şekilde yaklaşırlar.
Bunlar; (1)
kaçınma
ya da
kendini geri çekme
ya da (2)
saldırganlık
. Bilinçaltındaki
strateji gerçek problemi gizler ve kamp liderlerinin problemin temeline inmelerini
zorlaştırır. Problemin asıl nedeni tespit edildikten sonra, tam bir çözüm söz konusu
değildir, çünkü her problem karmaşıktır. Netice itibarıyla, tecrübesiz liderler kampta
bulunan daha deneyimli kişilerden yardım ve destek almalıdır.
İçine Kapanık ve Sıkılgan Kampçılar
Ürkek, utangaç ve içine kapanık kampçıların yardıma ihtiyaç duyduğu pek
anlaşılmaz. Bu karaktere sahip kampçıların sorunları önemsizleşir, devamlı problem
oluşturan ve kamp liderlerinin dikkat etmesini gerektiren saldırgan kampçıların
gölgesinde kalırlar. Bir çocuğun ilgi istememsi ya da konuşmaması gelişimsel bir
soruna işaret edebilir. Saldırgan kampçılar gibi, çekingen kampçılar da genelde
tatminsizlik, güvensizlik ve yetersizlik duygusu taşırlar. Bu çocuklar problemlerini
çözmekten ziyade, kendi içlerine kapılırlar, dışlanma ve incinmeye karşı kendilerini
savunmak için çeşitli otomatik bilinçaltı mekanizmalarını kullanmayı seçerler.
