177
KAMP LİDERLİĞİ
Ev Hasreti Çekenler
Kampçılardan bazıları evden ve alışmış oldukları ortamdan uzak kalmayla nasıl başa
çıkacaklarını bilemezler çünkü bu onların yerleşik bir kampla ilgili ilk deneyimleri
olmuştur. Kampa geldikleri ilk günden itibaren yalnızlık duygusuna kapılırlar ve ev
hasreti çekmeye başlarlar. Bununla beraber birçoğu kısa zamanda ortama alışır ve
kamp etkinliklerine katılmaktan keyif almaya başlar. Ancak bazıları arkadaşları ile
uyum sağlamaya tüm çabalara rağmen karşı koyar ve sürekli bir şekilde evlerine
dönmek isterler. Onlara yardım etmeye, sorunun kökenine inmekle başlamanız daha
mantıklı olur.
Yabancı simalar ve bilmedikleri bir çevre karşısında evlerinden ayrı kalmamış
olan bazı çocuklar kendilerini huzursuz hissedebilirler. Bu çocuklar okul dışında
akranlarıyla arkadaşlık yapma konusunda tecrübesiz olabilir ve nasıl arkadaş
bulacaklarını ya da birileriyle nasıl arkadaş olacaklarını tam olarak bilmeyebilirler.
Aynı tuvaleti kullanmak ve akranlarıyla beraber aynı odada uyumak onlar adına
yeni bir deneyim olabilir. Özellikle de ormanda gecenin garip sessizliği onlarda
tarifi mümkün olmayan bir huzursuzluğa neden olabilir.
Ebeveyn ile çocuk arasındaki aşırı bağımlılıktan böylesi bir durum ortaya çıkar.
Bu bağımlılık iki yönlü ya da tek taraflı olabilir. Anne ve babalar kendi sevgi
ihtiyaçlarını karşılamak için çocuklarına bağımlı hâle gelirler ve bazen de bunu
farkında olmadan da yapabilirler. Bundan dolayı da çocuğun bağlılığını sürdürmek
için ne gerekiyorsa yaparlar. Hatta çocuklarının onlardan ayrı kaldıklarında mutsuz
olduklarını söylemelerinden bile mutluluk duyarlar.
Kendi çocuklarına aşırı düşkün anne ve babalar çocuklarının yokluğunda, oyun
arkadaşları ve herkesin onları ne kadar çok özlediklerinden, çocuklarının yaptıkları
şeyleri yaparak ne kadar çok eğlendiklerinden söz edebilirler. Bu ebeveynler sürekli
çocuklarına e-posta göndererek, mektup yazarak, telefon ederek veya hediye
paketleri göndererek çocuklarına olan sevgi ve ilgilerini göstermeye çalışabilirler.
Ailelerin çocuklara nasıl mektup yazması gerektiği konusunda kamp görevlileri
genelde onları bilgilendirirler. Yiyecek ya da hediye paketi göndermemeleri, sürekli
telefonla aramamaları (acil durumlar dışında) ya da ziyaret günleri dışında ziyarete
gelmemeleri konusunda aileleri uyarırlar. Ev özlemi çeken çocuklar mutlu bir
şekilde gülümsemeye ve yaptığı şeylerden keyif almaya büyük olasılıkla birkaç gün
içinde başlayacaktır.
Diğer taraftan, ebeveynlerin kendilerini sevmediğini ve bunla beraber sosyal bir
etkinliğe katılabilmek için artık bakıcıya da gerek kalmadan kendilerini kampa
gönderdiğini düşünen çocuklardır. Böylesi bir istenmeme duygusu aynı zamanda
onların kampta da hiç kimsenin kendilerini istemeyeceğine inanmalarına sebep olur.
Bu duyguları taşıyan herhangi bir kampçıya lider tarafından kendisini hem seven
hem de kendisine değer veren kamp ailesinin bir üyesi olabileceği duygusunun
verilmesi, son derece önemlidir.
İlk günün sonu ev hasreti çekenler için en zor zaman dilimidir ve özellikle
de akşam yemeği saatinde ya da yatmadan önce bu sıkıntı olabildiğince artar.
Bu saatler genelde kampçıların hareketsiz oldukları, durağan saatlerdir. Ev
hasretinin temelinde: bilmediği kişilerin, bilinmeyen seslerin ve kabul edilmeme
tedirginliğinin yol açtığı endişe ve korku hisleri vardır. Yukarıda da değindiğimiz
gibi, kampçıların belli bir süre kalacakları bu yerde kendilerini rahat hissetmelerinin
sağlanmasıyla bu sorun çözülebilir. Problemi konuşarak paylaşmak kampçılar ve
kamp liderleri açısından faydalı olur. İlk defa evinden uzak kalan hemen hemen
herkesin bu tür duyguları yaşadığını ve bunun son derece normal olduğunu belirtin.
