84
Gecesi
’ni okurken Satirkon’u hatırlıyorum. Adalet
Ağaoğlu da Petronius ama daha içli, daha usta.
Adalet Ağaoğlu, yaptığı işin sorumluluğunu çok iyi
anlamış.
Bir Düğün Gecesi
Türk Edebiyatı’nın yüz
aklarından.
Attilâ İlhan
Cemil Meriç’in romancı, şair ve fikir adamı olarak
benimsediği bir yazar da Attilâ İlhan’dır. Onun,
Bıçağın Ucu, Kurtlar
Sofrası
gibi romanlarını,
Hangi
Sol, Hangi Batı
gibi kitaplarını okuyunca aralarında
düşünce benzerlikleri olduğunu görür. ‘Yasak
bölge tanımayan bir yaramaz çocuk gibidir; bir
nevi serdengeçti; cehennemlerde dolaşmaktan
çekinmeyen biridir. Romanda tek ciddi rakibi Kemal
Tahir’dir. Tahir, romana tarihi ve sosyali teksif etti.
Attila daha cesur, daha yeni, daha psikolojik. Ama
Kemal kadar mazbut değil. İşçiliği de noksan ama
delidolu; günahlarını gizlemeyecek kadar da dürüst.
Çapkın, çakır keyif, derbeder bir üslup. Şımarık,
atak, serazad bir zekâ. Kızdırdığı zaman bile sevimli.
Kitabı gülerek kapıyorum, yarı sarhoş, yarı mutlu
yarı doymuş, yarı aç. Onun
Hangi Batı
adlı kitabı ise
bir facianın hikâyesidir; iki yüzyıldan beri kurbanı
ve kahramanı olduğumuz bir facianın.’
Cemil Meriç, Necip Fazıl’a pek de sıcak bakmaz.
Necip Fazıl hakkındaki sözlerinden bu olumsuz
bakışı çıkarmak mümkündür.
