79
bu özelliği, şöyle açıklar:
“Sezai Karakoç’ta imge,
bireysellikten çıkıp toplumsallaşmakta ve aynı zamanda
‘toplumsal oluşumun adlandırılması’ olmaktadır.”
56
Sezai Karakoç, çıktığı yer ile geldiği yer arasında bir
kavis oluşturmuş ve ‘diriliş’ düşüncesiyle bu kavisi
bir daire olarak tamamlamıştır. Bu dairede, Türkçe
ile nefes alan bir kültür yaşamaktadır.
57
BizAnkara’daydık ama bizim şiirimiz de İstanbulludur.
O şiirin, geleneğin devamıdır. Bu zamana kadar
kimse Ankara’da olmamız meselesinden, bunun
getirdiklerinden bahsetmedi, buna hep şaşarım.
Sezai Karakoç
50 yılı aşkın bir süredir Türk şiiri İkinci Yeni
kalkışmasıyla ilgileniyor, ondan etkilenmeyi
sürdürüyor, onu tartışıyor, hesaplaşmasını onun
üzerinden yapıyor, ondan neş’et ediyor, onu
açımlıyor, genişletiyor, onun yol açtığı yeniliklerden,
sunduğu zengin imkânlardan yararlanmayı
sürdürüyor. Ne şekilde olursa olsun ona kayıtsız
kalamıyor. İkinci Yeni, kıymetli bir şiir; çünkü geç
de olsa kadri kıymeti bilinmiş, büyük, usta, iyi tüm
şairlerine değer verilmiş bir şiir. Bu yüzden, İkinci
Yeni şairi olmak da ayrıca önemli ve değerli bir
şey, benim nazarımda. Bu yüzden, onun şiirinin
ihtiyacı olmasa da Sezai Karakoç’u İkinci Yeni
içinde, merkezinde, çevresinde, çekirdeğinde, her
neyse, görmek ve öyle değerlendirmek yanlısıyım.
İkisinin de birbirlerini büyüttüğünü düşünüyorum.
56
Ebubekir Eroğlu,
Sezai Karakoç’un Şiiri
, Bürde Yayınları, İstanbul
1981
57
. Mehmet Can Doğan; a.g.y.
