60
ve dergiyi çıkarmaktan vazgeçerler. Karakoç algıları
ve Karakoç’a yaklaşımları böyledir. Bir an tereddüt
etmeden onca hazırlık yaptıkları dergiden vazgeç-
meleri içinde bulundukları ideolojik yönsemeye
dair net bir fikir vermektedir. Karakoç önlerindeki
liderdir. Nitekim bu olaydan sonra Karakoç
Diriliş
’i
yeniden çıkarmaya karar verecektir. Gençler ona gü-
ven vermiştir.
İbrahim Demirci, andığım yazısında Özdenören
kardeşler için,
“ülkemiz için bir lütuf olduklarına inan-
dığım bu ikiz kardeşler”
demektedir. Ben aynı kanaati
bu beş arkadaş için, bu grubun edebiyat planında-
ki birliktelikleri için, omuz verdikleri, kurdukları
dergiler ve yayınevleriyle getirdikleri için de pay-
laşıyorum. Eğer böyle bir grup, ekip olmasaydı bu
ekibin başardığı çoğalma sağlanamazdı.
Edebiyat
’ın
kuruluşunda Karakoç’la,
Mavera
’nın kuruluşun-
da Pakdil’le yaşanan kırgınlıklar çeşitli anlatımlara
konu olmaktadır. Bence bu anlatımları belirleyen
“haklı, haksız” sarmalından çıkıp meseleye şöyle
bakmak daha faydalı olacaktır: Bu kopuşlar, çoğal-
malar zaten yaşanacaktı. Bu ekiple olmasa başka
bir ekiple. Çünkü tek dergiye yığılma çoğalmayı
taşıyamayacaktı; mecburen yayılma olacaktı. Necip
Fazıl’ın ve Karakoç’un getirdiği çalışma bir iki
dergiye sığdırabilecek boyutu aşmıştı.
Edebiyat
da,
Mavera
da deterministik olarak kaçınılmazlaşmıştır.
Lisede İzledikleri Dergiler
Lisedeyken hepsi
Varlık
dergisi ve
Cumhuriyet
ga-
zetesinin söylemi içindedirler. Bu gençler bir yerde
