58
Özdenören’in o gün kendilerine söylediklerinin dı-
şına çıktığı filân yoktu.
Kitap
-
lık
dergisi, 50. sayısın-
da (Kasım-Aralık 2001) bir dergiler dosyası yapmış
ve
Edebiyat
dergisini de bu derginin kurucularından
birisi olan Rasim Özdenören’e yazdırmıştı:
“Nuri
Pakdil’in Dergiciliği: Eylemin Öteki Adı”.
Bu olaya yıllar sonra, M. Nezir Eryarsoy’un,
“Gül Yetiştiren Adam”
üst başlığıyla sunduğu
Rasim Özdenören
isimli kitabında rastladım. Eser
Gürson’un bahsettiği olay 1965 yılında olmuştur.
Rasim Özdenören’in anlatımına göre,
“Eser Gürson,
Refik Durbaş, Süreyya Berfe, Egemen Berköz gibi yazar-
lar, bizler aynı nesildeniz, kendi neslimize hitap eden bir
dergi çıkaralım.”
diyerek Cahit Zarifoğlu’na ve ken-
disine birlikte dergi çıkarma teklifinde bulunmuş-
lardır. Bu amaçla, daha çok sohbet havasında geçen
toplantılar da yapılmıştır. Ancak Rasim Özdenören,
“sosyalist bir anlayışın temsilcisi olan bu yazar-
larla birlikte bir dergi çıkarmayı” doğru bulmaz.
Kendilerine,
“Sizinle biz, aynı yılların nesliyiz; fakat
sizin dünya görüşünüz bizimkine uymuyor; siz sosyalist
tarzı benimsemişsiniz, bizse İslâm’ı kendi hayat tarzımız
olarak seçmişiz.”
diyerek birlikte dergi çıkarma fik-
rini reddeder. Rasim Özdenören’in dergi teklifini
reddetmesi o arkadaşlarda bir kırgınlığa yol açar.
Yıllar sonra Eser Bey’in gülümsemesinde o kırgınlık
hâlâ duruyor gibiydi. Rasim Özdenören’in bu tek-
lifi reddetmesi Cahit Zarioğlu’na dergi ilhamı verir
ve Rasim Özdenören’e, dergi çıkaralım, der. İki ar-
kadaş dergi çıkarma fikrini hayata geçirmeye karar
verirler. O yıllar, kendileri gibi düşünen şair ve ya-