SU GİBİ AKAN
GENÇLİK YILLARI
Cihan AKTAŞ
- 188 -
kitap üzerine konuşurken, sonraki yıllarda çeşitli konularda
serdettiği aykırı görüşlerle bir hayli ün kazanacak olan bir ila-
hiyatçı akademisyen girmişti odaya. Bütün iyi niyetimle kitap-
çık üzerine yaptığım okumalardan ve kitabın içeriğinden söz
ederken ilahiyatçı akademisyen sözümü kesmiş ve soğuk bir
tavırla söz konusu kitabı yazmaya nasıl cesaret edebildiğimi
sormuştu. Şaşkınlığa kapılarak itiraz etmeye çalışmıştım. İlim
adamıydı; sorgulamasını değil yol ve yöntem göstermesini
bekliyordum. Karşılaştığım küçümseme dolu soru yazı haya-
tımda karşılaşacağım engeller konusunda uyarıcı bir işaretti.
Öğrenme ve yazının oluşmuş veya vehmedilen iktidar alanları
vardı belli ki, ancak ben de hiç olmazsa iyi yazıyla kötü yazıyı
ayırt edebilecek birikimi olan bir okuyucuydum.
Mimarlık alanında öğrenimimi sürdürmeyi de normal olarak
düşünebilirdim. Proje çizmeyi ve mimarlık keşiflerini seviyor-
dum çünkü. Ancak akademide ilerlemek benim için artık bir
hayaldi. Okulun son yılında başımı gizli saklı, vapurdan iner-
ken açacak şekilde örtmeye başlamıştım. Okul bittikten sonra
tamamen örtündüm. Başörtülü olarak altı ay kadar iş arama-
yı sürdürdüm, bulamadım. Yüksek lisans eğitimi için, artık
Mimar Sinan Üniversitesi olarak anılmaya başlayan akademi-
ye, DGSA’ya gittiğimde kapıdan alınmadım. Böylelikle, mi-
mar bir arkadaşımın yardımıyla Üsküdar’da, Ahmediye’deki
bir büroda bulduğum işte çalışmaya başladım. Çizdiğim pro-
jeler, daha önce çizilmiş ve inşa edilmiş projelerin uyarlaması
olmak zorundaydı. Oysa bir metin nasıl da kişisel ve aynı za-
