63
kurar. Cemal Süraya,
‘Telâ
şlı Kafka’ imgesini de kul-
lanır.
1963 yazında, Diyarbakır’dayken hastalanır. Teşhis,
tifodur. Ölümün kıyılarında dolaşmıştır. Ruhu da
en derin noktasın- dan başlayarak tepeden tırnağa
yenilenmiştir sanki.
18 Kasım 1963, babasının ölüm haberi ile yüreğinin
yaralandığı gündür. İçinde, ölmüş de olsa babasın-
dan son bir mektup alacağına dair kuvvetli bir his
vardır. Mantığı ne derse desin, kalbi ‘bir olmaz’ı is-
ter. On beş gün kadar sonra kardeşinden bir mektup
alır. İçinden babasının vasiyeti çıkar. Babası meğer
ölümünden iki hafta önce bir akrabalarını çağırıp
vasiyetini yazdırmış, her şeyi düşünmüş, planlamış
ve ölümünden sonra nasıl davranmaları gerektiği-
ni not ettirmiştir. Cenazeyi nasıl kaldıracaklarından,
kimlerin Kur’an okumasını istediğine kadar her şeyi
tespit etmiştir.
Mektup beklentisi de böylece karşılanmış olur.
1963-1964 kışında bir büyük şiir yazar:
Köpük.
YİRMİ YEDİ:
Aksaray’da bir otelin salonunda gece-
leri Erol
Güngör ve Mehmet Genç’le birlikte çalışırlar. Her
biri bir masadadır ve zaman zaman bir araya gelip
sohbet ederler.
Sezai Karakoç, Cemal Süreya ve Doğan Yel; Mülki-
ye’den ve Maliye Teftiş Kurulu’ndan arkadaştırlar.
Cemal Süreya ve Doğan Yel’le köprüde (Galata Köp-
