76
“
Kuşkusuz: Edebiyat
ın yeri, dergi çıkmıyor olsa da
,
çok uzaklardan görülebilen bir deniz feneri gibi.”
dir.
Sonra da İstanbul’dan gelecek kamyonu bekleme-
ye başlar.
“Öğleye yakın da İstanbul’dan kamyon gelir.
Bir yere emaneten bırakılır şeyler.”
Erenköy günleri
belleğin emanetindedir.
Ankara’daki ilk gecesini Keçiören Cuma Soka-
ğı’ndaki bir apartman dairesinin zemin katında
geçirir. Söz konusu evde
Edebiyat
dergisi yazar ve
şairlerinden birkaçı bir arada kalmaktadır. Nuri
Pakdil de arkadaşlarıyla aynı zaman ve mekânı
paylaşmaya başlar. Bu durum, onun için her yö-
nüyle zor bir sürecin başlangıcı olur.
ÇelikAdam’ın sözlüğünde ‘bit’e dönüşen araçların
uğultusu odaya dolmaktadır. Uğultuyu kesmek
için odayı değiştirse de çözüm olmaz. Gürültü sa-
ğanaklarıyla çalkalanır evin içi. Uyku tutmaz bir
türlü. Gürültüyle sinir harplerine girişir. Kavgayı
kaybetmemek için de battaniyesine sarılıp sabahı
ayakta karşılar. Sabahın erken saatlerinde ise evi
terk eder.
Edebiyat
’ın karargâhına gider. Nuri Pak-
dil için
Edebiyat
’ın yeri bir sığınak olmanın ötesin-
de gittikçe bir direniş üssüne dönüşür. Suskunlu-
ğunu preslemek kalır Çelik Adam’a. Ne ki gittiği
her yerde gürültüyle vurulur. Gürültünün yaylım
ateşinden kurtulamaz.
