309
KAMP LİDERLİĞİ
BÖLÜM 25
KAMP SOBALARI VE ODUN
ATEŞLERİ
Amerika’nın ilk yerleşimcileri bugün yaşıyor olsalardı, büyük olasılıkla olağanüstü
doğal güzelliklerle dolu olan doğal vahşi alanların korunması konusunda gösterilen
duyarlılık karşısında büyük şaşkınlık yaşarlardı. Onlara göre, doğanın bize
verdikleri ve verecekleri tüketilemeyecek kadar çoktu. Yoğun ormanlar, ihtiyaçları
için yakacak odun ve ayrıca sofralarına koyabilecekleri meyve, ot ve av eti sağlardı.
Mahsul yetiştirmek için tarla alanları açmak amacıyla ormanları kesmek ve yakmak,
ilk yerleşimciler için adeta bir yaşam biçimiydi. Ayrıca kerestecilik de başlıca bir
iş koluydu.
İnsanların hem şimdiki hem de gelecek nesiller için doğal kaynakları en faydalı
biçimde kullanma arayışı içinde olmalarından dolayı, bu kaynakları tasarruflu
bir biçimde kullanmak bir yaşam biçimidir. İyi korunmuş doğal alanlar bugün
birçok amaca hizmet etmektedir. Kampçılara faydası ise bitkiler ve hayvanların
doğal yaşam alanlarında yaşayabildikleri bölgeler içerisinde organize kamplar
yapabilmeleri için ortam sağlamasıdır. Bu imkânlar sırt çantalı doğa gezileri, doğa
yürüyüşü, yüzme, balık tutma, avlanma ve aile ya da grup kampçılığı gibi aktiviteleri
yapmaktan hoşlanan insanlar için de uygundur. Ne var ki, birçok insan doğadan
onun bize verebileceğinden çok fazlasını istemektedir. Çevrenin doğallığını ve
ondan sağlayabileceğimiz faydaları korumak için herkes sorumlu bir şekilde hareket
etmeli ve bu doğal alanlar üzerindeki etkinin azaltılması için mümkün olan her şeyi
yapmalıdır.
Doğal kaynakların korunmasıyla ilgili karşılaşılan büyük sorunlardan biri kamp
ateşleridir. Birçok kampçı ya da sırt çantalı gezgin arkalarında çirkin ve yara izi
gibi duran ateş yakma yerleri bırakmaktadır. Birçok ücra kamp yerinde odun
bulunmamaktadır. Bu yüzden kampçılar odun ateşi yakmamaya yönlendirilmekte
veya ücra alanlarda odun ateşi yakmaları yasaklanmaktadır. Kontrollü olarak odun
