37
Çünkü Cemil Meriç, yanlış okumalarla yalnızdır.
Eserleri, sağ kesime seslenen yayınevlerin-
ce defalarca basılır, bu kesimin okurları ve
düşünürleri tarafından bir ölçüde değerlen-
dirilse de tam anlamıyla anlaşılamaz, bu ne-
denle abartılır veya mahkum edilir. Necip
Fazıl, İsmet Özel örneklerinde de görüldü-
ğü gibi, sağ kesim, başka mahalleden gelen-
lere abartılı bir karşılama töreni düzenlediği
için, olup bitene zaman zaman serin gözler-
le bakmayı, bakabilmeyi unutur.
Alev Alatlı,
‘Meriç’i övenlerin ya da yerenle-
rin arasında, eserlerini baştan sona okuyanların
sayısının ‘on’u geçmeyeceğini iddia ediyorum.’
der.
Cemil Meriç’i, ömrünü her düşüncenin ve
inanç sisteminin tartışılabilme esnekliği-
ne adayan, düşüncenin gökkuşağını bütün
renkeriyle seven bir aydını, sağa sola bulaş-
tırmak, sınıflandırmaya çalışmak, siyasi bir
renge boyamaya gayret, belki de ona ihanet
olacaktır.
