33
yazı sebebiyle Balmumcu Hapishanesi’nde tevkif
edilen Necip Fazıl’ın tahliyesini bekleyen Pakdil, bir
gün Bayazıt’ı tahliye günü için tasarladığı karşıla-
maya çağırır.
Nuri Pakdil ve Erdem Bayazıt, önceden kararlaştır-
dıkları biçimde Meserret Oteli’nde, hapishane çıkı-
şı ‘üstad’ı karşılamak üzere yer alırlar. Oraya gayet
bitkin ve soluk bir yüzle gelen Necip Fazıl, Bayazıt’ı
duygulandırır. Buruk bir tanışma ve dertli ilk soh-
bet… Görüp tanıştığı bu insan, inandıklarından
ve inandıklarını samimi şekilde açık bir dille ifade
ettiğinden dolayı mahkum olmuştur. Bayazıt’ta
o günün en güçlü izlenimi, Necip Fazıl’ın eğilip
bükülmeyen tunçtan bir dava adamı oluşudur.
Mücadelesine olan sadakat, bitmeyen çalışma azmi
ve içinde bulunduğu kötü şartlara rağmen güçlü bir
umut duygusuyla geleceğe dair olan parlak tasav-
vurlar ve kesinlikle boyun eğmeyen asi sanatkâr bir
ruh, Bayazıt’ın Kısakürek’te ilk farkına vardığı özel-
liklerdir ve bu özellikler onu neredeyse bir ömür
boyu etkileyecektir.
Necip Fazıl’in tahliyesinin ardından onunla olan
münasebetini geliştirme çabası içine giren Bayazıt,
‘üstad’ın yakınından pek ayrılmaz. Feneryolu ve
Erenköy’deki evlerinde onu sık sık ziyaret eder. Bu
arada, hem kişisel olarak ‘üstad’ın ve hem de aile-
sinin çektiği sıkıntılara tanıklık eder. Elektrikleri
kesik bir ev, sütsüz kalmış olan çocuklar… Erdem
Bayazıt’ı sarsar. Tüm bunlara rağmen, Necip Fazıl
yazı hayatına devam etmeye çalışmaktadır.
