38
SAHNE 13. KINALI ŞEHİT
(İBRAHİM, MUSTAFA, KINALI HASAN, HATİCE)
(Şehit Hasan’ın başında Mustafa ve İbrahim…)
İbrahim-
Hey gidi Hasan’ım, nasıl kıydılar
sana be?
Mustafa-
Kınaların solmadan soldurdular mı
seni he gülüm?
İbrahim-
Babasına kavuştu, anasından ayrıldı
şimdi de…
Mustafa-
İbrahim
,
üzerine bakalım da taşıya-
lım yerine hadi…
İbrahim-
(ağlamaklı)
vay, mektubun cevabı
gelmiş la.
Mustafa-
Neye yarar be oğlum, Kumandana oku-
yamadı gülüm. Hele aç şu mektubu… Anamız
niye yakmış kınayı okusana…
Hatice-
(Hasan’ın Annesi)
Köyümüzde rahat
oturalım mı? Vatan sevgisi içimizde alev
alev yanıyor. Sen ecdadından, babandan aşa-
ğı kalamazsın… Ben, senin anan isem, beni ve
seni Allah yarattı, vatan büyüttü. Allah, bu
vatan için seni besledi. Bu vatanın ekmeği
iliklerinde duruyor… Sen bu ailenin seçilmiş
bir kurbanısın… Hasan’ım söyle zabit efendi-
ye… Bizim köyde kurbanlık ayrılan koyunlar
kınalanır. Ben de seni evlatlarımın arasın-
dan vatana kurban adadım. Onun için saçını
kınalamıştım… Hüküm Allah’a aittir… Allah ve
melekler seni şimdiden rahmetle anıyor. Göz-
lerinden öperim kınalı kuzum… Anan – Hatice
