33
Çanakkale Destanı
Hasan-
Uzun havalardan söylesin...
Fatih-
Yok yok! O zaman şeyi söyle... Efem
geliyor geliyor, Bileğinden ganlar akıyor,
Gümüş bilezikli mavzerin, Namlusu şimşekler
çakıyor...
İbrahim-
Mahsız mı yapıyon la Fatiii? Mav-
zer, top, tüfek!
Hasan-
Bu da sizin oranın türküsü değil mi
abi?
Fatih-
Ne bildin len?
İbrahim-
Efelenip durduğundan belli...
Fatih-
Va mı memleket gibisi aakedeş!
İbrahim-
Hiç belli olmuyo ha…
Mustafa-
Yahu sen çalıver bi şeyler kendin-
den...
(
Bağlama girer
)
Hasan-
Mustafa abi! Yarın bayram dimi?
Mustafa-
Evet gülüm, yarın Ramazan Bayra-
mı... İnşallah o kadar yakındır bayram…
(İbrahim bağlamayla eski bir Ankara türkü-
sü çalıp söylerken diğerleri de eşlik eder.
Türkü biter. Bir an sessizlikten sonra...)
Mustafa-
O boynundaki annenin mi?
Hasan-
He! Anamın duvağı. Babamın mezarını
bulup üstüne takıyım diye verdi. Ama daha
bulamadım. Yarın toplu mezarlara doğru baka-
cam, bulursam bayramlaşırım hem. Yarın ku-
mandanın da elini öpeceğiz değil mi?
İbrahim-
Namazdan sonra topluca bayramlaşı-
lır İnşallah…(Mustafa birden ayağa kalkar)
Hayrola çavuş?
