100
KAMP LİDERLİĞİ
sahiptir ve iş, oyun, eğlence ve matem hâllerinin tümünde, tıpkı birbirine sımsıkı
kenetlenmiş aile fertleri gibi ortak bir şeyleri
paylaşmanın mutluluğunu yaşar. Bu
yaşam ortamı kampçıların hepsine güven ve ait olma duygusu vermelidir.
Kamptaki faaliyetlerin çoğu sadece küçük
grupları kapsayacaktır. Ancak tıpkı
herhangi bir ailede olduğu gibi her grup
sık sık diğer gruplarla ya da tüm kampla
ortak
faaliyetlere katılacaktır. Kamp liderinin
görevi, kampçılara kendi grupları
içinde ve
daha büyük gruplarda etkin performans sergileyebilmelerini öğretmektir.
Kampın ilk birkaç gününde yapılacak işler, bu
başarıya ulaşmak için gerekli olan
zemini hazırlayacaktır.
İlk temaslar ve ilk izlenimler kampçıların birbirlerine olan tutumlarını büyük ölçüde
şekillendirecektir. Bu nedenle, ne yapacağınızı ve nasıl
yapacağınızı bu kritik
gün ve saatlerde planlamak önemlidir. Bu zamanın büyük bir kısmı
küçük grupla
geçirilmelidir çünkü
böylece kamp lideri grup üyelerini birbirlerine
kaynaştırarak,
bağlılık ve “tek
vücut” olabilme ortamı oluşturabilir. Sonuçta gruptaki herkes,
gruptan çıkarak daha büyük gruplar içinde yer alabilme cesaretini bulacaktır.
Bazı uzun süreli kamplarda, kamp
liderlerinden kamp başlamadan birkaç gün önce
kampçılara ve ailelerine
kısa notlar ya da elektronik posta mesajları
göndermeleri
istenir. Bu strateji, kendilerini
birilerinin dört gözle bekliyor olduğunu bilen
kampçıların yeni deneyimi daha büyük bir özgüvenle karşılamalarına yardımcı olur.
Ancak yetkili birisi bunun yapılmasına onay vermeden, doğal olarak hiç kimse bunu
yapmak için istekli olmayacaktır.
Kampa Yolculuk
Kampçılar, aylar öncesinden olmasa bile, muhtemelen haftalar öncesinden kampa
katılışlarını hayal ediyor olacaklardır. Anne ve babalar, çoğu zaman
çocuklarının
kampa hareket
edecekleri günden çok öncesinde bavullarının hazırlanmış,
malzemelerin istiflenmiş olduğunu görürler. Kampçılar ne kadar hazırlıklı olurlarsa
olsunlar, ilk gün heyecanı yine de eksik olmaz.Aşağıdaki paragraf bir yetişkinin yıllar
öncesindeki kamp anılarından alınmıştır ve o zamanki ruh hâlini yansıtmaktadır:
Her yıl ailemin beni arabayla yaşadığımız şehirden 200 mil uzaklıktaki kampa
götürdükleri zaman neler hissettiğimi
hatırlıyorum. Kamp başlamadan önceki
haftalar ve aylar beklentilerle geçer, içim yine de kıpır kıpır olurdu. Kampın
olduğu yere uzanan engebeli yollarda hoplaya zıplaya ilerlerken,
kampa
yaklaştıkça içimdeki kıpırtılar
daha da artardı. Nihayet kampa
ulaşır, iki yanı
çam ağaçlarıyla kaplı yoldan kampın içine doğru ilerlerdik. Kampın otoparkına
vardığımızda,
etrafta tanıdık yüzler
bulmaya çalışırdım: geçen yılki kamp
liderimiz, yönetici ve eşi ya da sadece
tanıdık herhangi bir yüz. Hele bir tanıdık
bir yüzle karşılaşayım, içimdeki kaygılar
silinip giderdi.
Bu hikâye çoğu çocuğun kampa giden yolda yaşayacağı şeylerden pek farklı
değildir. Kamp liderleri ve kamp çalışanları evden,
aileden ve alışılmış çevreden
ayrılmanın ne anlama geldiğini her zaman çok iyi hatırlamalıdır. Kamptaki ilk anlar
ve ilk gün, kampçıların
kampta kalacakları süre boyunca devam edecek hayati
nitelikte kampçı-personel ilişkileri kurabilmesi açısından büyük önem taşır.
Kampçıların Kampa Katılışı
Kampçıları kampa yerleştirme süreci, kampa bir otobüsle toplu olarak, teker
teker ya da küçük gruplar hâlinde gelmelerine bağlı olarak farklılık gösterecektir.
Kampçıların hepsi topluca bir seferde gelirse, kamp çalışanlarının hepsinin hazır
