127
“14 yaşında, yani genç sayılabilecek bir yaşta
voleybola başladım. Cengiz Ağabey benimle takım
antrenmanları dışında da ferdi olarak ilgileniyordu.
Duvarda saatlerce sürat çalışmaları yaptırırdı. Bir senede
takıma girmeyi başardım.”
Sonrasında
hem
lig
hem
de
Türkiye
şampiyonluklarında pay sahibi olacaktı.
Takımın kaptanlığını da yapan Violet, bir
müddet Büyükdere Boronkay’da forma giymiş, ardından
Eczacıbaşı’na geri dönmüştü. 1985 yılında Romanya’da
yapılan “Balkanlar Şampiyonası”nda turnuvanın en teknik
sporcusu seçilmişti. 1985-1986 sezonunda filelere veda
ediyordu.
Violet, Burhan Felek Spor Salonu’nda yapılan
Avrupa Şampiyon Kulüpler Kupası ilk turun ikinci
karşılaşması olan Eczacıbaşı- Hwezda maçında son kez
formasını giyiyordu. Filelere veda zamanı gelmişti. Ancak
bu veda tam ayrılış değildi ve Violet şöyle diyordu:
“Geçen yıl jübilesini yapan Selcan Teoman’dan sonra bu
yıl da ben anne olmak için voleybolu bırakıyorum. Ama
Selcan gibi ben de gelecekte arkadaşlarımı ve takımımı hiç
yalnız bırakmayacağım.”
İlk milli maçını İsveç’e karşı oynamıştı. 115 kez
milli formayı giymiş, ülkesini ve takımını uluslararası
alanda temsil etmişti. Bahar Kupası’ndaki İsveç maçını
unutamıyor:
“1977’de Belçika’da Bahar Kupası’nda İsveç
maçında grupça yenilmiştik. İsveç’te maçlar hep kanlı,
dövüşlü olurdu. İkinci sette de 9-2 mağluptuk, yani 2-1
olacak o seti de verdikten sonra biz biteceğiz. Kötü duruma
düşeceğiz ve ben servis atamıyorum. Bizler oynarken
gözlerimizle konuşuyoruz. Cengiz Ağabey’e bakıyorum.
Resmen beni işaretleriyle lanetliyordu. Bunun hırsıyla
servise öyle bir başladım ki 9-2 den 12-9 a getirdim. Direkt
servisle. Daha sonra 15-10 filan bitti set. Ondan sonra 2-1
biz galip geldik. Bunu hiç unutamıyorum.”
Violet’in veda gününü yazan Ali Sami Alkış şöyle
diyordu:
“Violet Kostanda Duka. Adı tam üstünde, bayan
voleybolundaki dükalıktı. Lacivert-beyazlı formadaki 14
yılında ne Violet, ne Eczacıbaşı şampiyonluktan tek fire
vermedi. File üstündeki affetmeyen güçlü ve acımasız
smaçların sahibiydi. Elleri kadınken alımlığa ojeli,
sporcuyken galibiyete projeliydi. 115 defa milli formayı
giymiş, yalnız alın teri ile değil, bazen sevinç bazen de kahır
gözyaşları ile ıslatmış “bizden biri...” Violet Kostanda…
Unutulmayacaksın, filelerde yoksan da…
“Onu ilk kez izlediğimde 1978’di.Müthiş smacı
ile zemini deliyordu sanki 1986 ya kadar fileye yükselip
smaca kalktı. Galiba o yükseldiği yerden hiç inmedi.”
Violet, spor hayatına aktif voleybolu bıraktıktan
sonra yöneticiliği seçmiş Beşiktaş (2007) ve Fenerbahçe’nin
şampiyon voleybol takımının menajerliğini üstlenmişti
(2011).
Hristo Kostanta
