25
Çanakkale Destanı
SAHNE 8. BEKLEYİŞ 2
(MUHTAR, GAZİ SALİH, KÖYLÜ 1,2, AYŞE, ADİLE
TEYZE, ANNE)
(Gazi, koltuk değnekleriyle perdeye girer,
köylüler etrafını sarıp, soru yağmuruna tu-
tarlar.)
Muhtar-
Salih? Hoş geldin yeğenim…
(sarılır)
Gazi Salih
- Hoş bulduk muhtar… Amma hoş gel-
medim, Gelmeyeydim keşke ne olurdu? (
Başka
köylüler etrafını sararlar)
Köylü 1-
Hoş geldin Salih’im… Öyle deme Al-
lah’ın gücüne gider.
Gazi Salih-
Kalayım dedim bırakmadılar, düş-
manın attığı bi gurşuna siper olamaz mıydım?
Muhtar-
Sen üzerine düşeni yapmışsın Sa-
lih’im… Allah senden razı olsun. Gaziliğini
kabul etsin…
Köylü 2-
Allah kabul etsin Salih…
Köylü 1-
Tez iyileşirsin inşallah.
Muhtar-
Ayşe, koş kızım anasına haber et,
sevinsin kadıncağız…
(Ayşe koşarak çıkar.)
Adile Teyze-
Geçmiş olsun
Salih… Salih! Şey…
Davut’u gördün mü hiç?
Gazi Salih-
İlk günler görüştük birkaç kere,
savaş kızıştıktan sonra bizi başka yere al-
dılar Adile Teyze, bir daha görüşemedik…
Adile Teyze
- Öyle mi?
Köylü 1-
Hele bi diynen kendine gel de bir
bir anlat Salih…
