26
KAMP LİDERLİĞİ
Yeni Yönelimler (1971-1999)
1970’lere uzanan çalkantılı dönem, sivil haklar hareketi, kadın hareketi, çevresel
hareket ve teknolojik çağın yaygınlaşması gibi büyük sosyal değişimlere tanık
etmiştir. Kampların entegrasyon, çevresel bozulma ve hareketsiz yaşama sahip
çocuklar gibi konuları ele alması gerekiyordu. Bu kamplar ayrıca ebeveynler
tarafından elde tutulan bazı değerleri reddeden gençlik kültürünün isteklerini
karşılamaya da çalışıyordu. Çeşitlilik ve uzmanlaşmanın yanı sıra, çevresel eğitim
ve yönetim konularına daha fazla önem gösteriliyordu. Halat kursları dahil macera/
mücadele kursları beceri ve özgüveni geliştiriyordu. Oyunlarda rekabetten ziyade
kampçıların oyunlara dahil olmasına odaklanılırdı. Çeşitli insan grupları arasında var
olan etkileşime ilişkin farkındalık arttı ve kampların düzenlenmesi ve yürütülmesi
konularında değişiklikler yapıldı. Teknolojik gelişmeler kampların tanıtılmasında
yeni yöntemler ve bu teknolojilerin kamplarda kampçılar tarafından kullanılmasına
ilişkin yeni politikalar oluşmasını sağladı.
Sonuç Odaklı Kamp Programları (2000 - günümüz)
Kamplar ilk dönemlerinden itibaren özellikle karakter gelişimi ile ilgili olumlu
sonuçlar elde etmeye odaklıydı. 21. yüzyılın ilk on yılında kampçıların pozitif
gençlik gelişimi ve insan gelişimi konusundaki değerleri önemli odak noktaları oldu.
Kampçılardan istenen sonuçlara ulaşmak için amaçlı ve bilinçli programlamaya
verilen önem büyük ölçüde kabul gördü.
21. yüzyıldaki kamplar, yeni programların gelişimi sürecinde kültür, toplum ve
teknoloji unsurlarını entegre ederken, kampçılığın geleneksel yönleri ve aktivitelerini
sürdürmekte zorlanmaktadırlar. Günümüzde birçok kamp liderlik eğitiminin yanı
sıra geniş kapsamlı eğitsel programlamaya yer vermektedir. Ayrıca bu kamplar
kampçılığa kırsal yaklaşımın yok olması pahasına teknolojik gelişmeleri kamp
ortamlarına entegre etmektedir. Çocukların yaz dönemlerindeki zaman kısıtlılığı git
gide daha çok arttığından, bir taraftan ebeveynlerin eğitim kazancının daha fazla
olması konusunda beklentileri artmıştır.
“Kamp” sözcüğünü nelerin oluşturduğu yönünde aşırı genellemelerin olması
ve gençlerin açık havaya ilgilerinin azalması yüzünden, modern kamp hareketi
kimliğini sürdürebilmenin mücadelesi içine girmiştir. Yine de grup etkileşimi,
planlı programlar, eğitimli liderler ve potansiyel açık hava deneyimleri yoluyla
gençlerin gelişimine sağlanan katkılar, kamp deneyimlerinin dayanak noktası olarak
kalmaktadır.
Kamp Hareketinin Düzenlenmesi
İlk kamplar büyük ölçüde bu kamplara sponsorluk yapan kişi ya da kurumların
inançları, geçmiş deneyimleri, idealleri ve arzularına göre yürütülen bireysel
projelerle bireyselleştirildi. Zaman geçtikçe daha yenilikçi kamp yöneticileri
ve kampçılıkla ilgilenen kişiler, dostluk ve arkadaşlık için gayri resmi olarak
toplanmanın ve ortak başarılarını, problemlerini ve başarısızlıklarını tartışmanın
değerini anladılar. Bu toplantılar öylesine yararlı ve ilham verici oldu ki, 1903
yılında Boston’da yaklaşık 100 kişinin katılımıyla resmi bir toplantı düzenlendi.
1910 yılında, 11 kurucu üyeyle Amerika Kamp Yöneticileri Birliği (Camp
Director’s Association of America) kuruldu. Charles R. Scott kuruluşun ilk başkanı
