166
Teşekkür ederim.
-Ama kaç kişi var böyle şair?
Ona siz karar veriniz artık.
-Mavera’da tekrar başlayan tahlillere bakarak eski şiiri
daha çok sevdiğiniz hükmüne varabilir miyiz?
Şiirin eskisi yenisi yoktur. Şiirse şiirdir. Yalnız şu
var: Eski şiirimizin yolunu kesmekte olan haramiler
var. Taa Tanzimat’tan beridir. Hakkını ketmetmişler.
Uygarlığımızın düşmanı o haramzadeleri şamar-
lamak için yazıyorum o yazıları. Çağdaş sanata ve
sanatçıya, daha da güçlenmesi için katkım olsun is-
tiyorum, o alanı gösterip tanıtmakla.
-Yani daha iyi şiirler yazsınlar diye?
Eh biraz. Ama iyi şiir, kim ne derse desin, kendi
yolunu bulur önünde sonunda. Bu şiir öyle öğreti-
lir bir nesne değil. Merakla, öğrenmekle olsa olsa
Sünbülzade Vehbi gibi, “kesbi” bir şair olunabilir.
Fuzuli, Baki, Galip olunmaz. Rahmetli babamdan
bir hikâye geldi aklıma.
Babam çocukken, Şevket adlı bir şair arkadaşı var-
mış amcasının. Bir gün babam, amcasına yalvarı-
yor, “Şevket Efendi bana da şairlik öğretsin.” diye.
Amcası da Şevket’e açıyor konuyu, “Şu bizim yeğen
de şair olmak istiyor, ona da alıştırsana şairliği.” di-
yor. Gülüyor Şevket Efendi, “Alışır alışır hele biraz
büyüsün.”
diye cevap veriyor. Bu iş büyümeyle, me-
rakla olmuyor; “
Vermezse Mabud, neylesin Mahmud”
demişler. Ona bir “Dad-ı Haktır” demişler, vesselam.
-Teşekkür ederim sohbetinize.
Ben de.
Akif İnan’ın Ünlem Dergisi’nde Yayınlanan Son şiiri:
