106
Erdem Bayazıt’ın
‘Ölüm Risalesi’
nin bir bölümünde
yazdığı şu dizeleri çocukluktan arkadaşı Alâeddin
Özdenören’i anlatır gibidir.
“Mesela arkadaşlıklar
Arkadaşlar vardır okullarda
Bakarsın biri gelmez bir gün
Ve artık hiç gelmeyecektir
Simsiyah bir gölge düşmüştür adeta
Bahçeye koridorlara sınıflara
Bir fısıltı dolaşır dudaklarda
Kimi kirpikleri ıslak
Çökmüş bahçenin tenha bir yerine
Elinde bir çöp resmini çizer toprağa
Anıların
Kimileri öbek öbek toplanıp
Çaresizliği dile getirirler anlamsız sözcüklerle
– Nasıl olur daha dün beraberdik
– Salıncakta İki Kişi’yi izlemiştik daha dün
nasıl olur
